Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Ιλ. 21.403 | ...με το κοντάρι του Άρης. | Κι αυτή, πισωδρομώντας, άρπαξε με το... |
| Ιλ. 21.404 | ...της χέρι | μια πέτρα από τη γη, θεόρατη κι αγκαθωτή και μαύρη, | που σύνορο οι... |
| Ιλ. 21.407 | ...κατάσβερκα και τού ᾽λυσε τα γόνα. | Κι έπιασε ο γαύρος Άρης πέφτοντας... |
| Ιλ. 21.409 | ...του. | Γελώντας η Αθηνά τού φώναξε κι όλο καμάρι τού ᾽πε: | «Άμυαλε εσύ, που... |
| Ιλ. 21.416 | ...γυρίζει αλλού ματιά της· | κι εκείνον η Αφροδίτη η πάγκαλη τον πήρε... |
| Ιλ. 21.418 | ...και πάσκιζε μεβιάς να πάρει ανάσα. | Κι η Ήρα ως τους είδε, η κρουσταλλόχερη... |
| Ιλ. 21.423 | ...μόν᾽ τρέξε πίσωθέ της!» | Αυτά ειπε, κι η Αθηνά τής χύθηκε, χαρά βαθιά... |
| Ιλ. 21.425 | ...της με το βαρύ της χέρι | χτυπά την, κι εκεινής τα γόνατα λυθήκαν κι η καρδιά... |
| Ιλ. 21.425 | ...την, κι εκεινής τα γόνατα λυθήκαν κι η καρδιά της. | Αντάμα εκείνοι οι... |
| Ιλ. 21.427 | ...κείτουνταν στη γη την πολυθρόφα, | κι όλο καμάρι αυτή ανεμάρπαστα πετά από... |