Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Ιλ. 10.125 | ...ξεπετάχτηκε μονάχος και με βρήκε, | κι εγώ να κράξει ευτύς τον έστειλα τους... |
| Ιλ. 10.128 | ...παράγγειλα να γίνει η σύναξή μας.» | Κι απηλογιά ο γερήνιος Νέστορας του... |
| Ιλ. 10.130 | ...θ᾽ αψηφήσει λέω τα λόγια του κι ουδέ θα του θυμώσει.» | Αυτά ειπε... |
| Ιλ. 10.133 | ...πέρασε στ᾽ αστραφτερά του πόδια, | κι έριξε γύρα του και στέριωσε την... |
| Ιλ. 10.134 | ...φλοκάτα, | πού ᾽ταν διπλή, φαρδιά, κι απάνω της πυκνό το χνούδι... |
| Ιλ. 10.139 | ...από τον ύπνο τότε | φωνάζοντάς τον· κι όπως άκουσεν εκείνος τη φωνή... |
| Ιλ. 10.140 | ...του, | μεμιάς πετάχτη απ᾽ το καλύβι του κι έτσι μιλάει ρωτώντας: | «Ποιά νά... |
| Ιλ. 10.146 | ...έλα, ακλούθα μας, ν᾽ ασκώσουμε κι άλλον κανένα, απ᾽ όσους | κρέμεται η... |
| Ιλ. 10.149 | ...απά στους ώμους του και πάει μαζί κι εκείνος. | Για το Διομήδη ευτύς... |
| Ιλ. 10.151 | ...τ᾽ άρματά του εκείνος πλάγιαζε· κι οι σύντροφοί του γύρα | κοιμόνταν, κι... |