Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
και
| Ιλ. 2.136 | ...εσάπισαν, οι γούμενες ελιώσαν, | και λέω θα κάθουνται τα ταίρια μας και τα... |
| Ιλ. 2.136 | ...λέω θα κάθουνται τα ταίρια μας και τα μικρά παιδιά μας | μέσα στα σπίτια... |
| Ιλ. 2.137 | ...μας | μέσα στα σπίτια καρτερώντας μας, και τέλειωση δεν έχει | καμιά η δουλειά που... |
| Ιλ. 2.142 | Είπε, και την καρδιά ανατάραξε μες σε ολονών τα... |
| Ιλ. 2.146 | ...του αφέντη Δία ξεχύσουν | σιρόκο και γαρμπή, κι η θάλασσα φουσκώσει στην... |
| Ιλ. 2.147 | ...πονέντες ξάφνου ασκώνεται δριμύς, και το σπαρμένο | σαλεύει το βαθύ στη λύσσα... |
| Ιλ. 2.148 | ...το βαθύ στη λύσσα του και γέρνουνε τα στάχυα, | παρόμοια εσάλεψε... |
| Ιλ. 2.160 | ...της θάλασσας περνώντας ράχη τώρα, | και την Ελένη την αργίτισσα, που απ᾽... |
| Ιλ. 2.162 | ...τον πατρικό εχαθήκαν, | στον Πρίαμο και στους Τρώες θ᾽ αφήσουνε, να τό ᾽χουν... |
| Ιλ. 2.167 | ...η γλαυκόματη θεά Αθηνά το λόγο, | και τις κορφές του Ολύμπου αφήνοντας με... |