Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
του
| Οδ. 21.117 | ...θά ᾽μουν άξιος τα ώρια τ᾽ άρματα του κύρη να σηκώσω.» | Είπε, κι ορθός... |
| Οδ. 21.118 | ...κι ορθός τινάχτη, πέταξε την πορφυρή του κάπα | και τράβηξε απ᾽ τους ώμους κι... |
| Οδ. 21.119 | ...τους ώμους κι έβγαλε το κοφτερό σπαθί του . | Αυλάκι πήρε πρώτα κι άνοιξε μακρύ,... |
| Οδ. 21.122 | ...το χώμα γύρα τους. Δεν είχε δει ποτέ του | τέτοιες δουλειές, μα τα καλόστησε,... |
| Οδ. 21.126 | ...τραντάζοντάς το, | και τρεις φορές του εκόπη η δύναμη, κι ας τό ᾽λπιζε την... |
| Οδ. 21.127 | ...την τανύσει κι απ᾽ τα σίδερα να του διαβεί η σαγίτα. | Κι αν τέταρτη φορά... |
| Οδ. 21.129 | ...έσερνε, θα την τανυούσε αλήθεια, | μα τού ᾽γνεψε ο Οδυσσέας και τού ᾽κοψε τη... |
| Οδ. 21.129 | ...αλήθεια, | μα τού ᾽γνεψε ο Οδυσσέας και τού ᾽κοψε τη φόρα πού ᾽χε πάρει. | Και τότε... |
| Οδ. 21.133 | ...αν πιάσει τα τσακώματα, μαζί του να τα βάλω. | Μα ελάτε σεις που είστε... |
| Οδ. 21.138 | ...την έγειρε, πλάι στ᾽ όμορφο του δοξαριού κοράκι, | και πήγε στο θρονί... |