Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
του
| Οδ. 20.121 | ...λόγο της ν᾽ ακούσει | και τη βροντή του Δία· πια λόγιαζε να γδικιωθεί τους... |
| Οδ. 20.125 | ...στον ώμο εκρέμασε το κοφτερό σπαθί του | και με σαντάλια πόδεσε όμορφα τ᾽... |
| Οδ. 20.126 | ...σαντάλια πόδεσε όμορφα τ᾽ αστραφτερά του πόδια· | τρανό κοντάρι, καλοτρόχιστο... |
| Οδ. 20.134 | ...και διώχνει.» | Κι η Ευρύκλεια τότε του αποκρίθηκε και τού ᾽πε, η... |
| Οδ. 20.134 | ...η Ευρύκλεια τότε του αποκρίθηκε και τού ᾽πε, η μυαλωμένη: | «Στην άφταιγη μη... |
| Οδ. 20.136 | ...κι έπινε σαν πού ᾽θελε η καρδιά του , | μα για ψωμί καθώς τον ρώτησε, πως... |
| Οδ. 20.139 | ...πρόσταξε τις δούλες της κλινάρι να του στρώσουν· | μα αυτός, σαν πού ᾽νιωθε... |
| Οδ. 20.143 | ...και πήγε | να γείρει στην αυλή· του ρίξαμε και μεις μια κάπα... |
| Οδ. 20.145 | ...αφήκε | κρατώντας το κοντάρι· πίσω του γοργοί δυο σκύλοι ακλούθουν· | και... |
| Οδ. 20.163 | ...κατέβηκε, τους πιο καλύτερούς του , | και στον αυλόγυρο τον όμορφο τους... |