Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
του
| Ιλ. 5.136 | ...πια τριπλή του θέριεψεν η λύσσα, σαν του λιόντα, | που ως πήδαε τη φραγή, τον... |
| Ιλ. 5.138 | ...στο ξώμερο ο τσοπάνος | γύρω στ᾽ αρνιά του τα πυκνόμαλλα, μα δεν τον σκότωσε,... |
| Ιλ. 5.139 | ...όχι, | μονάχα που άναψε τη λύσσα του , και τώρα πια χωσμένος | μες στο... |
| Ιλ. 5.146 | ...κλειδί τον χτύπησε με το τρανό σπαθί του , | στον ώμο πλάι, και του τον χώρισεν... |
| Ιλ. 5.147 | ...τρανό σπαθί του, | στον ώμο πλάι, και του τον χώρισεν από λαιμό και... |
| Ιλ. 5.149 | ...και στον Πολύιδο τρέχει, | τους γιους του ονειρομάντη γέροντα, του ξακουστού... |
| Ιλ. 5.149 | ...γιους του ονειρομάντη γέροντα, του ξακουστού Ευρυδάμα, | που ως έφευγαν,... |
| Ιλ. 5.152 | ...εκεί πέρα. | Μετά χιμάει στους γιους του Φαίνοπα, στο Θόωνα και στον... |
| Ιλ. 5.158 | ...ξένοι εβρέθηκαν να μοιραστούν το βιος του . | |
| Ιλ. 5.159 | Εκεί δυο γιους του Πρίαμου πρόφτασε του Δαρδανίδη, ως... |