Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
του
| Ιλ. 5.120 | ...πολλή το φως τ᾽ ολόλαμπρο να χαίρομαι του γήλιου.» | Έτσι είπε, κι η Αθηνά... |
| Ιλ. 5.121 | ...γήλιου.» | Έτσι είπε, κι η Αθηνά τού επάκουσε την προσευκή η Παλλάδα, | τα... |
| Ιλ. 5.122 | ...προσευκή η Παλλάδα, | τα μέλη ανάλαφρα του τά ᾽καμε, χέρια ψηλά και πόδια· | κι ως... |
| Ιλ. 5.123 | ...ψηλά και πόδια· | κι ως στάθη πλάι του , με ανεμάρπαστα του συντυχαίνει... |
| Ιλ. 5.123 | ...ως στάθη πλάι του, με ανεμάρπαστα του συντυχαίνει λόγια: | «Εδώ κι ομπρός... |
| Ιλ. 5.125 | ...δίχως φόβο, | τι εγώ την αντριγιά του κύρη σου στα στήθη σου έχω... |
| Ιλ. 5.126 | ...πού ᾽κλεινεν άγριος Τυδέας εντός του · | και την κατάχνια, πριν που σ᾽... |
| Ιλ. 5.132 | ...πόλεμο νά ᾽ρθει η Αφροδίτη, η κόρη | του Δία, σ᾽ αυτή να ρίξεις άφοβα τον... |
| Ιλ. 5.133 | ...η γλαυκόματη, και φεύγει από κοντά του . | Τότε ο Διομήδης δίχως άργητα τους... |
| Ιλ. 5.136 | ...στη μάχη, | μα τώρα πια τριπλή του θέριεψεν η λύσσα, σαν του λιόντα, | που... |