Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
τη
| Οδ. 7.78 | ...ειπεν η Αθηνά η γλαυκόματη κι αφήνει τη Σχερία | την έμνοστη, κι απάνω απ᾽ τ᾽... |
| Οδ. 7.92 | ...από τον Ήφαιστο με τη σοφή του τέχνη, | του Αλκίνοου να φυλάν... |
| Οδ. 7.105 | ...χρυσό σα μήλο, | άλλες υφαίνουν γιά τη ρόκα τους γυρνούνε,... |
| Οδ. 7.130 | ...δυο· ποτίζεται τρογύρα το περβόλι | από τη μια, και τρέχει η δεύτερη στο σπίτι,... |
| Οδ. 7.169 | ...πήρε Οδυσσέα το χέρι, | τον σήκωσε απ᾽ τη στια και σε θρονί τον κάθισε... |
| Οδ. 7.216 | ...κι ας νιώθω πίκρα τόση· | τι απ᾽ τη φριχτή κοιλιά πιο αδιάντροπο δε... |
| Οδ. 7.218 | ...καίγεται η καρδιά στα στήθη σου, να τη θυμάσαι πάντα. | Έτσι κι εγώ: η καρδιά... |
| Οδ. 7.234 | ...είδε τα ρούχα και τα γνώρισε ― τη χλαίνα, το χιτώνα― | τα πάγκαλα, που τά... |
| Οδ. 7.254 | ...στις δέκα, μες στη νύχτα | τη μαύρη, μ᾽ έριξαν οι αθάνατοι στην... |
| Οδ. 7.258 | ...πάντα· | όμως ποτέ δε μου μετάστρεψε τη γνώμη μες στα στήθη. | Χρόνους εφτά... |