Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
στ
| Οδ. 9.527 | ...τα χέρια απλώνοντας στ᾽ αστερωμένα ουράνια: | “Της Γης αφέντη... |
| Οδ. 10.92 | ...κει μέσα αράξαν οι άλλοι | και τό ᾽να στ᾽ άλλο δίπλα τά ᾽δεσαν στο βαθουλό... |
| Οδ. 10.122 | ...Βαρύς ο πάταχος υψώθη στ᾽ άρμενά μας | από τους άντρες που... |
| Οδ. 10.140 | ...φωνές κει πέρα αράξαμε το πλοίο μας στ᾽ ακρογιάλι, | σε κόρφο σίγουρο· μας... |
| Οδ. 10.281 | ...πού τραβάς ξανά, βαριόμοιρε, στ᾽ ακρόβουνα μονάχος, | του τόπου... |
| Οδ. 11.155 | ...λόγια: | “Πώς φτάνεις ζωντανός στ᾽ ανήλιαγα σκοτάδια κάτω, γιε... |
| Οδ. 11.290 | ...γελάδες θ᾽ άρπαζε ―βαριά δουλειά στ᾽ αλήθεια!― | απ᾽ τη Φυλάκη· κι ένας... |
| Οδ. 12.198 | ...γοργά, και των Σειρήνων | μηδέ η φωνή στ᾽ αφτιά μας έφτανε μηδέ και το... |
| Οδ. 12.200 | ...έβγαλαν το που τους είχα βάλει | κερί στ᾽ αφτιά και πήραν κι έλυσαν και μένα... |
| Οδ. 12.380 | ...τα βόδια, κάθε μέρα | που τα χαιρόμουν, στ᾽ αστροφώτιστα τα ουράνια... |