Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Ιλ. 15.593 | ...χιμίξαν σαν τους λιόντες, | σάρκες ωμές που τρων, και τέλευαν τους ορισμούς του... |
| Ιλ. 15.594 | ...και τέλευαν τους ορισμούς του Δία, | που την ορμή τους όλο θέριευε... |
| Ιλ. 15.600 | ...ο βαθύγνωμος πρόσμενε Δίας, τη φλόγα | που απ᾽ τ᾽ αναμμένο θα πετάγουνταν καράβι... |
| Ιλ. 15.614 | ...η γλαυκόματη του σίμωνε τη μέρα, | που θα τον έβρισκεν ο θάνατος απ᾽ του... |
| Ιλ. 15.616 | ...πιο όμορφα άρματα κι οι πιότεροι πού βρίσκουνταν Αργίτες. | Μα ουδ᾽ έτσι να... |
| Ιλ. 15.620 | ...ανέμων | τη λύσσα στέκει και στα κύματα που πάνω του ξεσπούνε | γιγάντια,... |
| Ιλ. 15.624 | ...στ᾽ ασκέρι | και πέφτει μέσα, ως κύμα πού ᾽πεσε, θρεμμένο απ᾽ τους ανέμους | κι... |
| Ιλ. 15.631 | ...ανημέρωτος χιμίζει σε γελάδες, | που σε απλωμένου βάλτου αρίφνητες τη... |
| Ιλ. 15.632 | ...στέκει δίπλα τους· μα το θεριό, που θέλει | γελάδα να του φάει στριφτόκερη,... |
| Ιλ. 15.639 | ...μονάχα· | γιος ήταν του Κοπρέα, που πήγαινε του βασιλιά Ευρυσθέα | τους... |