Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
μεμιας
| Οδ. 10.47 | ...ως έλυσαν το ασκί και χύθηκαν όλοι μεμιάς οι ανέμοι, | γοργά ενας σίφουνας τους... |
| Οδ. 10.178 | ...μας δέρνει η πείνα.” | Είπα, κι αυτοί μεμιάς συγκλίνοντας απ᾽ το κεφάλι... |
| Οδ. 10.345 | ...κι αυτή, καθώς της γύρευα, μεμιάς τον όρκο δίνει· | κι εγώ πια τότε,... |
| Οδ. 11.153 | ...ήπιε απ᾽ το μαύρο γαίμα η μάνα μου· μεμιάς νογάει ποιός ήμουν, | και μες στα... |
| Οδ. 11.274 | ...πήρε ταίρι, μα ως οι αθάνατοι μεμιάς τα ξεσκεπάσαν | στον κόσμον όλο,... |
| Οδ. 12.168 | ...αντικρίσαμε σε λίγο των Σειρήνων. | Μεμιάς ο αγέρας καταλάγιασε και χύθηκε... |
| Οδ. 12.195 | ...και πετάχτη ο Ευρύλοχος μεμιάς κι ο Περιμήδης | και με σκοινιά με... |
| Οδ. 12.303 | Είπα, κι αυτοί, καθώς τους γύρευα, μεμιάς τον όρκο εδώκαν· | και πια σαν άμοσαν... |
| Οδ. 13.199 | ...τ᾽ ανοιχτά του χεροπάλαμα μεμιάς κινάει το θρήνο: | «Αλί σε μένα, σε... |
| Οδ. 13.288 | ...χέρι απλώνοντας τον χάιδεψε· μεμιάς την όψη επήρε | γυναίκας όμορφης,... |