Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 13.428 | ...λέω, τα πλούτη σου που τρώνε κι αφανίζουν.» | Είπε η Αθηνά, κι ευτύς... |
| Οδ. 13.429 | ...τρώνε κι αφανίζουν.» | Είπε η Αθηνά, κι ευτύς τον άγγιξε με το ραβδί που... |
| Οδ. 13.434 | ...τα όμορφα, που ξάστραφταν ως τότε, | κι ακόμα με άλλα τον περίζωσε κουρέλια... |
| Οδ. 13.435 | ...περίζωσε κουρέλια και χιτώνα, | λερά κι ολότρυπα, σε ανείπωτη μουντζούρα... |
| Οδ. 13.437 | ...και στο χέρι του ραβδί κι ένα σακούλι | βρώμικο, ολότρυπο, που... |
| Οδ. 14.1 | κι εκείνος, το λιμάνι αφήνοντας, μέσ᾽... |
| Οδ. 14.9 | ...για τους χοίρους, | χωρίς η αφέντρα του κι ο γέροντας Λαέρτης να το ξέρουν, | από... |
| Οδ. 14.10 | ...ξέρουν, | από τις πέτρες που κουβάλησε· κι είχε ψηλά καρφώσει | αγριαχλαδιάς... |
| Οδ. 14.11 | ...καρφώσει | αγριαχλαδιάς κλωνάρια, κι έξωθε πυκνά παλούκια μπήξει | ως πέρα... |
| Οδ. 14.16 | ...θηλυκές. Τ᾽ αρσενικά πλαγιάζαν όξω κι ήταν | πολύ πιο λίγα· τι τ᾽ αφάνιζαν οι... |