Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 12.241 | ...ανοίγουνταν που εχόχλαζε, τρανή, κι ο βράχος άγρια | βογγούσε ολόγυρα, και... |
| Οδ. 12.243 | ...κάτω βαθιά του πάτου | ο μαύρος άμμος ― κι οι συντρόφοι μου θωρούσαν... |
| Οδ. 12.245 | ...θα χαθούμε, ξάφνου | πρόφτασε η Σκύλλα κι από τ᾽ άρμενο το βαθουλό... |
| Οδ. 12.249 | ...ως τους έσερνε· και φώναζαν αυτοί κι ανακαλιούνταν | στερνή φορά με το... |
| Οδ. 12.254 | ...σε κέρατο βοδιού καλοθρεμμένου, | κι όταν κανένα πιάσει, το πετάει... |
| Οδ. 12.256 | ...στη μπασιά μπροστά τούς έτρωγε, κι εκείνοι να γλιτώσουν | του κάκου... |
| Οδ. 12.266 | ...αγρίκησα μακριάθε μαντρισμένων | κι αρνιών βελάσματα, και γύρισαν στα... |
| Οδ. 12.267 | ...ο μάντης πού ᾽ζησε τυφλός στη Θήβα, κι όσα | η Κίρκη μού διπλοπαράγγελνε στην... |
| Οδ. 12.273 | ...τί προφήτεψαν ο Τειρεσίας ο μάντης | κι η Κίρκη από την Αία, που γύρευε... |
| Οδ. 12.277 | ...λοιπόν να προσδιαβούμε!” | Αυτά ειπα, κι η καρδιά τους ράγισε, κι ευτύς... |