Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 10.393 | ...άλειβε με μπάλσαμο καινούργιο· | κι οι τρίχες πέφταν από πάνω τους, που... |
| Οδ. 10.395 | ...πήραν όψη πάλι ανθρώπινη κι ομπρός σου τους θωρούσες | πιο... |
| Οδ. 10.397 | ...πιο όμορφους πολύ, παρ᾽ ό,τι πρώτα. | Κι ευτύς με γνώρισαν και μού ᾽σφιγγαν το... |
| Οδ. 10.397 | ...με γνώρισαν και μού ᾽σφιγγαν το χέρι, κι ως του θρήνου | μας έπνιξε ο καημός,... |
| Οδ. 10.399 | ...απ᾽ τους βόγγους, τόσο, πού ᾽νιωσε κι η ίδια η θεά συμπόνια. | Κι ήρθε η θεά... |
| Οδ. 10.400 | ...πού ᾽νιωσε κι η ίδια η θεά συμπόνια. | Κι ήρθε η θεά η τρανή και στάθηκε κοντά... |
| Οδ. 10.400 | ...η τρανή και στάθηκε κοντά μου τότε κι είπε: | “Γιε του Λαέρτη... |
| Οδ. 10.405 | ...άλλα σύνεργα σε σπήλια χώστε μέσα, | κι έτσι γοργά με τους συντρόφους σου... |
| Οδ. 10.417 | ...εκεί που πρωταντίκρισαν το φως κι αναστηθήκαν· | και τέτοια κλαίοντας... |
| Οδ. 10.422 | Είπαν, κι εγώ γλυκά τους μίλησα κι απηλογιά... |