Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η αρχαία μανία, νά η Τισιφόνη! Φωτιά, ερινύα, ξεθεμελιώνει.
5 Τα μεγαλεία πώς τα σαρώνει πνοή άγρια κρύα! Λαοί, έθνη, θρόνοι,
συντέλεια κόσμου. 10 —(Δε σβει μια σπίθα, μια ζωή δε ρεύει.
Είν’ ο καημός μου, περδικοστήθα, που σε γυρεύει).
Το πλήρες κείμενο του ποιήματος δεν είναι διαθέσιμο λόγω πνευματικών δικαιωμάτων.
Αυτή η ενότητα δεν είναι διαθέσιμη.