Άστοχα πράγματα και κινδυνώδη. Οι έπαινοι για των Ελλήνων τα ιδεώδη.

Οι θεουργίες κι οι επισκέψεις στους ναούς των εθνικών. Οι ενθουσιασμοί για τους αρχαίους θεούς.

5 Με τον Χρυσάνθιον οι συχνές συνομιλίες. Του φιλοσόφου — του άλλωστε δεινού — Μαξίμου οι θεωρίες.

Και νά το αποτέλεσμα. Ο Γάλλος δείχνει ανησυχία μεγάλην. Ο Κωνστάντιος έχει κάποιαν υποψία.

Α οι συμβουλεύσαντες δεν ήσαν διόλου συνετοί. 10 Παρέγινε — λέγει ο Μαρδόνιος — η ιστορία αυτή,

και πρέπει εξάπαντος να παύσει ο θόρυβός της.— Ο Ιουλιανός πηγαίνει πάλιν αναγνώστης

στην εκκλησία της Νικομηδείας, όπου μεγαλοφώνως και μετ’ ευλαβείας

15 πολλής τες Ιερές Γραφές διαβάζει, και την χριστιανική του ευσέβεια ο λαός θαυμάζει.