Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο ουρανός
Πουλιά μαύρες σαΐτες της δύσκολης πίκρας δεν είν’ εύκολο πράμα ν’ αγαπήσετε τον ουρανό πολύ μάθατε να λέτε πως είναι γαλάζιος ξέρετε τις σπηλιές του το δάσος τους βράχους του; 5 έτσι καθώς περνάτε φτερωτές σφυρίχτρες ξεσκίζετε τη σάρκα σας πάνω στα τζάμια του κολλούν τα πούπουλά σας στην καρδιά του Και σαν έρχεται η νύχτα με φόβο απ’ τα δέντρα κοιτάτε τ’ άσπρο μαντίλι το φεγγάρι του 10 τη γυμνή παρθένα που ουρλιάζει στην αγκαλιά του το στόμα της γριάς με τα σάπια τα δόντια του τ’ άστρα με τα σπαθιά και με τους χρυσούς σπάγγους την αστραπή τον κεραυνό τη βροχή του τη μακριά ηδονή του γαλαξία του |
