Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
29
Βιολιά και σείστρα. Για σε ω μαυλίστρα ζέστα, αλχημίστρα! —Τ’ αεράκι όχι 5 κι η ακρογιαλιά!— Σφίξε με, βρόχι, φλογοαγκαλιά, ν’ αλλάξω πλάση μες στο καμίνι, 10 να βγω χρυσάφι, να βγω ρουμπίνι, να πάρω σώμα, ψυχή, καινούρια, και η σάρκα λιώμα, 15 κι η ψυχή, φούρια. Σας πάει μια ζέστα μπροστά, ω λαοί! Του αόρατου είναι ζέστα κι οι θεοί. 20 Ζέστα κι η αγάπη, ζέστα κι η ζωή! Τ’ Αυγούστου η χάρη, και τ’ Αλωνάρη νά τη, η ματιά! 25 Σε γη και αέρα και πέρα ώς πέρα νά η θυγατέρα του ήλιου, η φωτιά! Σπίτια, ίσκιοι, δάση 30 και τα νερά, τα πάντα υπάκουα· μια είν’ η κυρά. Στη φλόγα Ελλάδα του ύμνου γεννήτρα, 35 Ζέστα, ω μαινάδα Βάκχη ιερή! Για σε οι χοροί που θα χορέψω· και ω καταλύτρα, 40 για σε θα ρέψω! Βιολιά και σείστρα! |
