Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

5

—Α! η γόησσα Φαντασία μη σε γελά, Τραγουδιστή, είν’ από το αίμα σου αίμα, η πηγή της δε βρίσκεται ψηλά κι ας πάει ώς τ’ άστρα, τ’ άστρα ας βάζει στέμμα, 5 και αυτοκυβέρνητη όσο κι αν κυλά, σαν αλλότριο που δεν κρατιέται ρέμα· καθρέφτης είναι, αντιφεγγοβολά μέσα της η καρδιά, γίνεται πνέμα. Τ’ άνθος θαμπωτικό των παραδείσων 10 φουντώνει από τη φύτρα που την έχεις μες στον κήπο, όποιο κήπο, το δικό σου. Πάντα είσ’ εσύ, μ’ όποια όνειρα κι αν τρέχεις, των κορφών κυνηγέ και των αβύσσων, αλυσόδετε με τον εαυτό σου.