Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[7]
Έρμα ’ν’ τα μάτια, που καλείς, χρυσέ ζωής αέρα. |
|
___ |
|
Αγαπημένα σε καλεί, δροσάτα σε χαϊδεύει,
γλυκός αέρας καθαρός, μοσχοβολιές χορτάτος, κι ανάκουστους κιλαϊσμούς και λιποθυμισμένους. |
| * |
| Γλυκά χαϊδεύει δροσερός της ευωδιάς αέρας
μ’ ανάκουστους κιλαϊδισμούς και λιποθυμισμένους. |
| * |
| Καλείς, χρυσέ της ευωδιάς, της ομορφιάς αέρα. |
| * |
| Μη με χαϊδεύεις, δροσερέ της ομορφιάς αέρα. |
