Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "ὁ"
- IC IV 72 [col. I.14]μὴ ἀποπωνίοι μαῖτυς. αἰ δέ κα μωλῇ ὁ μὲν ἐλεύθε[ρ̣]ον ὁ δ[ὲ δ]ῶλον, κάρτονανς
- IC IV 72 [col. I.15]αἰ δέ κα μωλῇ ὁ μὲν ἐλεύθε[ρ̣]ον ὁ δ[ὲ δ]ῶλον, κάρτονανς ἤμην [ὅττο]ι κ᾽
- IC IV 72 [col. I.23]ὀ- μνύντα κρίνεν. Ἠ δέ κα νικαθῇ ὁ ἔκων, [τ]ὸμ μὲν ἐλεύθερον λαγ- |
- IC IV 72 [col. I.35]ἐς κῆρανς. ἠ δέ κα καταδι- κάκσει ὁ δικαστάς, ἐνιαυτῷ π- ράδδεθθαι τὰ τρίτρα ἢ
- IC IV 72 [col. I.39]καστὰν ὀμνύντα κρίνεν. αἰ δέ κα ναεύῃ ὁ δῶλος ὧ κα νικαθῆ- ι, καλίων ἀντὶ
- SIG3 284.6στάσιν καθ᾽ αὑτῶν εἶναι, ὅπως ἂν ὁ δῆμος φαίνηται πολλὴν ἐπιμέλειαν ποιούμενος
- SIG3 284.15ταμίαν. ὅπως δὲ καθαρὸς [ἰ]οῦ ἔσται ὁ ἀνδριὰς καὶ στεφανωθήσεται ἀεὶ ταῖς
- ΑΙΣΧ Αγ 30εἴπερ Ἰλίου πόλις ἑάλωκεν, ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλ‹λ›ων πρέπει· αὐτός τ᾽ ἔγωγε
- ΑΙΣΧ Αγ 60Ἐρινύν. οὕτω δ᾽ Ἀτρέως παῖδας ὁ κρείσσων ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρῳ πέμπει ξένιος |
- ΑΙΣΧ Αγ 115οἰωνῶν βασιλεὺς βασιλεῦσι νε- ῶν, ὁ κελαινὸς ὅ τ᾽ ἐξόπιν ἀργᾶς, φανέντες ἴκταρ
- ΑΙΣΧ Αγ 184σεμνὸν ἡμένων;. καὶ τόθ᾽ ἡγεμὼν ὁ πρέσ- βυς νεῶν Ἀχαιϊκῶν, | 185
- ΑΙΣΧ Αγ 205δάκρυ μὴ κατασχεῖν, ἄναξ δ᾽ ὁ πρέσβυς τόδ᾽ εἶπε φωνῶν· «βαρεῖα μὲν κὴρ τὸ μὴ
- ΑΙΣΧ Αγ 314ἄλλου διαδοχαῖς πληρούμενοι· νικᾷ δ᾽ ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος δραμών. τέκμαρ
- ΑΙΣΧ Επτ 379βρέμει· πόρον δ᾽ Ἰσμηνὸν οὐκ ἐᾷ περᾶν ὁ μάντις· οὐ γὰρ σφάγια γίγνεται καλά.
- ΑΙΣΧ Επτ 425ἄλλος, τοῦ πάρος λελεγμένου μείζων, ὁ κόμπος δ᾽ οὐ κατ᾽ ἄνθρωπον φρονεῖ·
- ΑΙΣΧ Επτ 590οὐκ ἄτιμον ἐλπίζω μόρον.» τοιαῦθ᾽ ὁ μάντις ἀσπίδ᾽ εὔκηλος νέμων πάγχαλκον ηὔδα.
- ΑΙΣΧ Επτ 609θεοῦ μάστιγι παγκοίνῳ δάμη. οὕτω δ᾽ ὁ μάντις, υἱὸν Οἰκλέους λέγω, σώφρων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.170δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει· ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις.
- ΑΙΣΧΙΝ 3.171[171] τούτῳ πατὴρ μὲν ἦν Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς, ἀνὴρ ἐλεύθερος· οὐ γὰρ δεῖ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.172τοὺς τῆς πόλεως νόμους Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς, ἐξ ἧς ὑμῖν ὁ περίεργος καὶ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.172Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς, ἐξ ἧς ὑμῖν ὁ περίεργος καὶ συκοφάντης Δημοσθένης
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175εἶναι ἢ ὑμεῖς μὴ συνῄδετε, διατριβὴν ὁ λόγος ἄν μοι παρέσχεν· ἐπειδὴ δὲ καὶ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175τοὺς περὶ τούτων κειμένους νόμους. ὁ γὰρ Σόλων ὁ παλαιὸς νομοθέτης ἐν τοῖς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175τούτων κειμένους νόμους. ὁ γὰρ Σόλων ὁ παλαιὸς νομοθέτης ἐν τοῖς αὐτοῖς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.176[176] ὁ μὲν τοίνυν νομοθέτης τὸν ἀστράτευτον καὶ τὸν δειλὸν καὶ τὸν λιπόντα τὴν
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 11ἤδη ῥέοντος, ἐπὶ τὸ γραμματεῖον ὁ ῥήτωρ πορεύοιτο συνθήσων καὶ μαθησόμενος
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 28[28] τὸν αὐτὸν τρόπον ὁ γεγραμμένος λόγος, ἑνὶ σχήματι καὶ τάξει κεχρημένος, ἐκ
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 28ὠφελείας παραδίδωσιν, οὕτω καὶ λόγος ὁ μὲν ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς διανοίας ἐν τῷ
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 28καὶ τοῖς ἀληθέσιν ἀφωμοίωται σώμασιν, ὁ δὲ γεγραμμένος εἰκόνι λόγου τὴν φύσιν
- ΑΛΚΙΦΡ 4.19.2κἀγώ «Μένανδρον» ἔφην «τὸν ἐμὸν {ὃν} ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἐπὶ τῷ
- ΑΛΚΙΦΡ 4.19.4ἐκ τῶν ἐπιστολῶν ὧν ἀνέγνων ‹δῆλος› ἦν ὁ βασιλεύς, τἀμὰ πεπυσμένος ὡς ἔοικε
- ΑΛΚΜ απ 1.37ἔστι τις σιῶν τίσις· ὁ δ᾽ ὄλβιος, ὅστις εὔφρων ἁμέραν [δι]απλέκει |
- ΑΛΚΜ απ 1.50τῶν ὑποπετριδίων ὀνείρων· ἦ οὐχ ὁρῇς; ὁ μὲν κέλης Ἐνετικός· ἁ δὲ χαίτα |
- ΑΝΑΞΑΓ απ 12ἣν νῦν περιχωρέει τά τε ἄστρα καὶ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ ὁ ἀὴρ καὶ ὁ αἰθὴρ οἱ
- ΑΝΑΞΑΓ απ 12τε ἄστρα καὶ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ ὁ ἀὴρ καὶ ὁ αἰθὴρ οἱ ἀποκρινόμενοι. ἡ δὲ
- ΑΝΑΞΑΓ απ 12καὶ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ ὁ ἀὴρ καὶ ὁ αἰθὴρ οἱ ἀποκρινόμενοι. ἡ δὲ
- ΑΝΑΞΑΓ απ 12πλὴν νοῦ. νοῦς δὲ πᾶς ὅμοιός ἐστι καὶ ὁ μείζων καὶ ὁ ἐλάττων. ἕτερον δὲ οὐδέν
- ΑΝΑΞΑΓ απ 12δὲ πᾶς ὅμοιός ἐστι καὶ ὁ μείζων καὶ ὁ ἐλάττων. ἕτερον δὲ οὐδέν ἐστιν ὅμοιον
- ΑΝΤΙΦ 6.13ὠνεῖσθαι καὶ ἀναλίσκειν εἴ τι φράζοι ὁ διδάσκαλος ἢ ἄλλος τις τούτων, ὅπως
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.7ἐὰν μὴ τἀληθῆ δοκῶσι μαρτυρῆσαι· ὁ δὲ οὐκ ἔλεγχον παρασχὼν οὐδὲ βάσανον ποῦ
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.8νὺξ οὐκ ἄσημος· τοῖς γὰρ Διιπολείοις ὁ ἀνὴρ ἀπέθανε.
- ΑΝΤΙΦΑΝ Ποιησ απ 189.6γὰρ † φῶ τὰ δ᾽ ἄλλα πάντ᾽ ἴσασιν· ὁ πατὴρ Λάιος, μήτηρ Ἰοκάστη, θυγατέρες,
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 68[68] εἰσβαλὼν δὲ πάλιν ὁ Ξάνθος ἀνέπεσεν. τοῦ δὲ πότου διιππεύοντος καὶ ἤδη τοῦ
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 68τῆς τῶν προβλημάτων προθέσεως ἤρξατο ὁ Ξάνθος συζητεῖν, καὶ οὐχ ὡς ἐν πότῳ ἀλλ᾽
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 68πότῳ ἀλλ᾽ ὡς ἐν ἀκροατηρίῳ διεγένετο. ὁ δὲ Αἴσωπος ἐπιγνοὺς ὅτι μέλλει μάχην
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 68ἐπιγνοὺς ὅτι μέλλει μάχην ποιεῖν λέγει «ὁ Διόνυσος εὑρὼν τὸν οἶνον, τρεῖς
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 68ἀκροατήρια ἐν οἷς ἔδωκας ἀπόδειξιν.» ὁ δὲ Ξάνθος ἤδη μεθύων φησίν «οὐ σιωπᾷς,
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 69«καθηγητά, πάντα ἀνθρώπῳ δυνατά; » ὁ Ξάνθος· «τίς ἤρξατο τὸν ὑπὲρ ἀνθρώπου
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 69ὡς πανοῦργον καὶ δυνατὸν ἐν πᾶσιν.» ὁ δὲ σχολαστικὸς δραμὼν εἰς τὰ ἀπόρρητα
- ΑΝΩΝ ΑισΒιος 69τῶν ἀνθρώπων τὴν θάλασσαν ἐκπιεῖν; » ὁ Ξάνθος λέγει «τοῦτο εὔκολον· ἐγὼ αὐτὴν
