Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

Αποτελέσματα για: "Δ"

Βρέθηκαν 1.420 λημματικοί τύποι [1 - 20]
δ᾽ (1032)
IC IV 72 [col. I.11]ὰν ὀμνύντα κρίνειν. ― αἰ δ᾽ ἀννίοιτο μὴ ἄγεν, τὸν δικαστὰν ὀμνύντ- |
SEG XXIII 410.1εὑρήσεις Ἀΐδαο δόμοις ἐνδέξια κρήνην, πάρ δ᾽ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον·
SEG XXIII 410.3μηδὲ σχεδόθεν πελάσῃσθα· πρόσσω δ᾽ εὑρήσεις τὸ Μνη- μοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν
δ᾽ἐχθράν (1)
ΕΥΡ Κρεσ απ 453/71.10ἴθι μοι, πότνα, πόλιν. τὰν δ᾽ἐχθρὰν στάσιν εἶργ᾽ ἀπ᾽ οἴ- κων τὰν μαινομέναν τ᾽
δ' (3)
ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.207βροτοῖσιν οὐδέ γα μὰν φιλότατ', ἐπὶ δ' ἀ….αννόον ἀνδρῶν θεοὶ τιθεῖσι. |
ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.221ναίειν πα[ρὰ νάμασι Δίρκας, τὸν δ' ἀπίμεν κτεάνη καὶ χρυσὸν ἔχοντα φίλου
ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.234ἐν μεγάροις […]ισα παίδας, σὺν δ' ἅμα Τειρ[ε]σίας τ[ερασπό]λος· οἱ δ᾽ [ἐ]πίθο[ντο
Δᾶ᾽ (1)
ΜΕΝ Επιτρ 304καὶ γνωρίσματα οὗτός σ᾽ ἀπαιτεῖ Δᾶ᾽· ἑαυτῷ φησι γὰρ ταῦτ᾽ ἐπιτεθῆναι κόσμον, οὐ
δᾷδας (1)
ΛΥΣ 1.24ἐκ τῶν παρόντων ἐβάδιζον. καὶ δᾷδας λαβόντες ἐκ τοῦ ἐγγύτατα καπηλείου
Δᾶε (1)
ΜΕΝ Επιτρ 265ἐδεῖθ᾽, «οὕτω τί σοι ἀγαθὸν γένοιτο Δᾶε» παρ᾽ ἕκαστον λέγων, «ἐμοὶ τὸ παιδίον
δἄερρε (1)
ΑΛΚ απ 346.2ὀμμένομεν; δάκτυλος ἀμέρα· κὰδ δἄερρε κυλίχναις μεγάλαις, ἄϊτα, ποικίλλαις·
δαίδαλα (1)
ΟΜ Ιλ 18.482πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. ἐν μὲν γαῖαν
δαιδαλέᾳ (1)
ΣΙΜΩΝ απ 543.2ὅτε λάρνακι ἐν δαιδαλέᾳ ἄνεμός τε †μην† πνέων |
δαιδαλέοισιν (2)
ΟΜ Ιλ 17.448ἀλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ
ΟΜ Ιλ 6.418ἀλλ᾽ ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισιν ἠδ᾽ ἐπὶ σῆμ᾽ ἔχεεν· περὶ δὲ
δαιδαλέων (1)
ΒΑΚΧ Παιαν 4.64καὶ μελιγλώσσων ἀοιδᾶν ἄνθεα δαιδαλέων τ᾽ ἐπὶ βωμῶν θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ
δαιδάλλων (1)
ΟΜ Ιλ 18.479μέγα τε στιβαρόν τε πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ᾽ ἄντυγα βάλλε φαεινὴν τρίπλακα
Δαίδαλος (1)
ΟΜ Ιλ 18.592ἴκελον οἷόν ποτ᾽ ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ. ἔνθα
δαΐδων (1)
ΟΜ Ιλ 18.492εἰλαπίναι τε, νύμφας δ᾽ ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ,
δαῖμον (3)
ΕΥΡ Βακχ 413με, Βρόμιε Βρόμιε, πρόβακχ᾽ εὔιε δαῖμον. ἐκεῖ Χάριτες, ἐκεῖ δὲ Πόθος, ἐκεῖ δὲ
ΚΑΛΛ Υμν 3.86ἔννεπες· οἱ δ᾽ ἐτέλεσσαν· ἄφαρ δ᾽ ὡπλίσσαο, δαῖμον. πότνια Μουνιχίη
ΚΛΕΑΝΘ Υμν 15οὐδέ τι γίγνεται ἔργον ἐπὶ χθονὶ σοῦ δίχα, δαῖμον, οὔτε κατ᾽ αἰθέριον θεῖον
δαίμον᾽ (2)
ΕΥΡ Κυκλ 606βροτῶν μέλει. ἢ τὴν τύχην μὲν δαίμον᾽ ἡγεῖσθαι χρεών, τὰ δαιμόνων δὲ τῆς τύχης
ΚΡΙΤ Σισ απ 19.39καλῶς τε τῷ λόγῳ κατῴκισεν τὸν δαίμον᾽ οὗτος ἐν πρέποντι χωρίῳ, τὴν ἀνομίαν τε
δαίμονα (3)
ΕΥΡ Βακχ 378στεφάνοις εὐφροσύναις δαί- μονα πρῶτον μακάρων; ὃς τάδ᾽ ἔχει, θιασεύειν τε
ΕΥΡ Βακχ 481ἦλθες δὲ πρῶτα δεῦρ᾽ ἄγων τὸν δαίμονα; πᾶς ἀναχορεύει βαρβάρων τάδ᾽ ὄργια. |
ΜΑΡΚ ΑΥΡ 2.17τοῦτο δὲ ἐν τῷ τηρεῖν τὸν ἔνδον δαίμονα ἀνύβριστον καὶ ἀσινῆ, ἡδονῶν καὶ πόνων
δαίμονας (2)
ΕΥΡ Φοιν 491δρᾶν. μάρτυρας δὲ τῶνδε δαίμονας καλῶ ὡς πάντα πράσσων σὺν δίκῃ δίκης ἄτερ |
ΚΑΛΛ ΠΑ 12.134.5χαμαί. ὤπτηται μέγα δή τι. μὰ δαίμονας, οὐκ ἀπὸ ῥυσμοῦ εἰκάζω, φωρὸς δ᾽ ἴχνια
δαίμονες (4)
ΒΑΚΧ Διθ 17.117ῥόδοις ἐρεμνόν. ἄπιστον ὅ τι δαίμονες θέλωσιν οὐδὲν φρενοάραις βροτοῖς· |
ΗΣ Εργ 122κατὰ γαῖα κάλυψε, τοὶ μὲν δαίμονες ἁγνοὶ ἐπιχθόνιοι τελέθουσιν ἐσθλοί,
ΙΩΑΝ ΧΡΥΣ Κατηχ 59.724ἀνέστη Χριστός, καὶ πεπτώκασι δαίμονες·ἀνέστη Χριστός, καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι·
ΠΛ Συμπ 203aτινὰς βάναυσος. οὗτοι δὴ οἱ δαίμονες πολλοὶ καὶ παντοδαποί εἰσιν, εἷς δὲ τούτων
δαίμονι (3)
ΕΜΠ απ 59.1αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μεῖζον ἐμίσγετο δαίμονι δαίμων ταῦτά τε συμπίπτεσκον, ὅπῃ
ΟΜ Ιλ 21.227ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος· καὶ τότ᾽ Ἀπόλλωνα προσέφη ποταμὸς
ΣΟΦ Αι 1215νῦν δ᾽ οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ δαί- μονι. τίς μοι, τίς ἔτ᾽ οὖν τέρψις ἐπέσται;