Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "οὐθέν"
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1451b20-24[1451b20-24] ἐν ἐνίαις δὲ οὐθέν,οἷον ἐν τῷ Ἀγάθωνος Ἀνθεῖ· ὁμοίως γὰρ ἐν τούτῳ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1451b30-32[1451b30-32] οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι· τῶν γὰρ γενομένων ἔνια οὐδὲν κωλύει
- ΑΡΙΣΤ Πολιτ 1253a5-9παντὸς ἀγελαίου ζῴου μᾶλλον, δῆλον. οὐθὲν γάρ, ὡς φαμέν, μάτην ἡ φύσις ποιεῖ·
- ΑΡΙΣΤ Πολιτ 1253a25-29ἢ μηδὲν δεόμενος δι᾽ αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός.
- ΔΙΩΝ ΧΡΥΣ 7.41καθημένων. οὐκοῦν λέγω, ἔφην, ὅτι οὐθὲν ἀληθές ἐστιν ὧν εἴρηκεν.
- ΕΠΙΚΟΥΡ Μεν 125[125] οὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν
- ΕΠΙΚΟΥΡ Μεν 125οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ
- ΚΔ Κορινθ 1.13.2ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι.
- ΜΕΝ Επιτρ 277—μικρὰ δὲ ἦν ταῦτα καὶ λῆρός τις, οὐθέν— ἀξιοῖ ἀπολαμβάνειν καὶ δεινὰ πάσχειν
- ΠΛΟΥΤ Αντων 84.6[84.6] ζῶντας μὲν γὰρ ἡμᾶς οὐθὲν ἀλλήλων διέστησε, κινδυνεύομεν δὲ τῷ θανάτῳ
- ΣΤΡΑΤΩΝ Φοιν απ 1.24οὐκ οἶδ᾽», ἔφην, «μάγειρε, τούτων οὐθέν, οὐδὲ βούλομαι. ἀγροικότερός εἰμ᾽, ὥσθ᾽
