Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ατη
| Ιλ. 1.143 | ...θυσία να βάλουμε· κι ας ανεβεί κι ατή της | η Χρυσοπούλα η ροδομάγουλη, κι... |
| Ιλ. 1.419 | ...Δία τον κεραυνόχαρο να πω θ᾽ ανέβω ατή μου | στο χιονοσκέπαστο τον Όλυμπο,... |
| Ιλ. 1.577 | ...στη μάνα μου, κι ας το νογάει κι ατή της: | το Δία τον κύρη να καλόπιανε, να... |
| Ιλ. 4.132 | ...βυθίστηκε σε ύπνο γλυκό, μια μύγα, | κι ατή της σπρώχνοντας την έφερε κει που... |
| Ιλ. 5.51 | ...κυνηγάρης άφταστος, τι τού ᾽χε μάθει ατή της | η Άρτεμη κάθε αγρίμι πού ᾽βοσκε... |
| Ιλ. 5.731 | ...απάνω νιόλουρα, και ζεύει ατή της η Ήρα | τα γρήγορα άλογά της,... |
| Ιλ. 5.735 | ...στο πατρικό παλάτι, | το πλουμιστό, που ατή της το ύφανε με τα ίδια της τα... |
| Ιλ. 8.386 | ...πατρικό παλάτι, | το πλουμιστό, που ατή της ύφανε με τα δικά της χέρια. | Του... |
| Ιλ. 9.383 | ...το κάθε σπίτι κρύβει, | κι είναι κι ατή της εκατόπορτη, κι από την κάθε... |
| Ιλ. 11.117 | ...τα συντράμει, τι παράλυσε κι ατή της απ᾽ το φόβο· | και πιλαλάει στα... |
ατι
| Ιλ. 6.506 | ...με γρήγορα ποδάρια. | Πώς ξάφνου το άτι , που ξαπόστασε και χόρτασε... |
| Ιλ. 15.263 | ...τα στήθια ορμή μεγάλη. | Πώς ξάφνου το άτι , που ξαπόστασε και χόρτασε... |
| Ιλ. 16.471 | ...τα λουριά, το τρίζυγο σαν έπεσε άτι κάτω. | Μα ο ψυχωμένος Αυτομέδοντας... |
| Ιλ. 20.224 | ...του ξάναψεν ο πόθος, | και γίνηκε άτι γαλαζόχαιτο και σμίγει ευτύς μαζί... |
| Ιλ. 23.347 | ...πίσω σου κι αν έτρεχε το γαύρο, | το άτι του Αδράστου το φτερόποδο, που από... |
ατια
| Ιλ. 3.113 | ...πάρει τέλος. | Σειρές σειρές εστήσαν τ᾽ άτια τους κι εκείνοι εκατεβήκαν, | κι ως... |
| Ιλ. 3.327 | ...ο καθείς αφήκε | τ᾽ αναεροκυκλοπόδικα άτια του και την πλουμάτη αρμάτα. | Και τότε... |
| Ιλ. 4.27 | ...ιδρώτας που ίδρωσα παλεύοντας και τ᾽ άτια που αποστάσαν, | στρατούς σα σήκωνα... |
| Ιλ. 4.297 | ...αμαξολάτες πρώτοι εστέκουνταν με τ᾽ άτια και τ᾽ αμάξια· | πίσω οι πεζοί, πολλοί... |
| Ιλ. 5.19 | ...στήθος τον χτυπάει μεσόβυζα κι απ᾽ τ᾽ άτια τον γκρεμίζει. | Ευτύς ο Ιδαίος το... |
| Ιλ. 5.108 | ...και στάθη ομπρός στο αμάξι | και στ᾽ άτια , κι έκραξε το Σθένελο, το γιο του... |
| Ιλ. 5.183 | ...τα βλέπω, είναι δικά του, | και τ᾽ άτια του θωρώ· μα σίγουρα θεός δεν ξέρω αν... |
| Ιλ. 5.199 | ...πάντα απά στο αμάξι μου και στ᾽ άτια ανεβασμένος | να κυβερνώ τους Τρώες... |
| Ιλ. 5.219 | ...κι άλλη γιατριά δεν είναι | παρά με τ᾽ άτια και το αμάξι μου κι οι δυο μας να... |
| Ιλ. 5.228 | ...πάρ᾽ τον πάνω σου, κι εγώ κοιτάζω τ᾽ άτια .» | |
ατιμασμενος
| Ιλ. 18.180 | ...δικιά σου, αν θα κατέβαινε στον Άδη ατιμασμένος .» | Τότε γυρνώντας ο φτερόποδος,... |
ατιμη
| Ιλ. 11.142 | ...διαγείρει πίσω, | τώρα του κύρη σας την άτιμη βουλή θα μου πλερώστε!» | Αυτά ειπε,... |
ατιμητα
| Ιλ. 1.213 | ...σίγουρα θα γένει: | τρίδιπλα τόσα δώρα ατίμητα μια μέρα θα σου δώσουν | γι᾽ αυτό το... |
| Ιλ. 16.86 | ...κόρη, | κι άλλα πολλά από πάνω ατίμητα να μου χαρίσουν δώρα. | Μόλις τους... |
| Οδ. 12.347 | ...να χτίσουμε τον Ήλιο, | με πλήθια ατίμητα χαρίσματα μαζί στολίζοντάς τον. | Μα... |
| Οδ. 13.41 | ...μου επόθει, | και συνοδειά και δώρα ατίμητα , που οι κύβερνοι στα ουράνια | θεοί να... |
ατιμητες
| Ιλ. 23.209 | ...ο Αχιλλέας | παρακαλάει να ᾽ρθούν, κι ατίμητες , τρανές θυσίες σάς τάζει, | τα ξύλα... |
ατιμητη
| Ιλ. 15.644 | ...Μυκήνες τότε. | Και τώρα ετούτος δόξα ατίμητη στον Έχτορα χαρίζει· | τι ως γύριζε τις... |
| Ιλ. 17.16 | ...άσε τώρα | κι εγώ να πάρω δόξα ατίμητη μέσα στους Τρώες τους άλλους, | μη τη... |
| Ιλ. 18.466 | ...Μοίρα, | όσό ᾽ναι αλήθεια αρμάτα ατίμητη πως θά ᾽χει τώρα, τέτοια, | που όσοι τη... |
| Οδ. 18.300 | ...του γιου του Πολυχτόρου, | μιαν αλυσίδα ατίμητη έφερε, για το λαιμό στολίδι· | κι ο... |
ατιμητο
| Ιλ. 2.447 | ...Αθηνά, κρατώντας | το βροντοσκούταρο το ατίμητο κι αθάνατο κι αιώνιο, | που κρόσσια... |
| Ιλ. 15.361 | ...κι είχε | το βροντοσκούταρο το ατίμητο στο χέρι, και το τείχος | των Αχαιών... |
| Ιλ. 15.532 | ...Φυλέας στο σπίτι | του ρήγα Ευφήτη δώρο ατίμητο , που καλοσκάμνισέ τον, | απ᾽ τις... |
| Ιλ. 18.474 | ...ως την άκρα. | Ρίχνει μετά καλάι κι ατίμητο μες στη φωτιά χρυσάφι | κι ασήμι και... |
| Οδ. 11.327 | ...το ακριβό της ταίρι επρόδωκε για ατίμητο χρυσάφι... ― | μα όλο το πλήθος είναι... |
ατιμοι
| Ιλ. 7.100 | ...σας να γίνετε, που τώρα | αθάρρευτοι, άτιμοι κι αδόξαστοι μου κάθεστε ένας... |