Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 10.260 | ...άφαντοι, δε βγήκε πια κανένας, | κι εγώ καθόμουν και τους πρόσμενα... |
| Οδ. 10.261 | ...πολληώρα να φανούνε.” | Είπε, κι εγώ το ασημοκάρφωτο σπαθί στους ώμους... |
| Οδ. 10.263 | ...μέγα, επέρασα, και γύρα το δοξάρι, | κι είπα του Ευρύλοχου να πάρουμε μαζί... |
| Οδ. 10.268 | ...ένα σύντροφο πια δε γυρίζεις πίσω, | κι ατός σου δε γυρνάς· μα ας φύγουμε καν... |
| Οδ. 10.270 | ...την κακιάν ώρα ακόμα!” | Είπε, κι εγώ γυρνώντας μίλησα κι απηλογιά τού... |
| Οδ. 10.270 | ...κι εγώ γυρνώντας μίλησα κι απηλογιά τού δίνω: | “Εσύ να... |
| Οδ. 10.274 | Είπα, κι αφήκα πλοίο κι ακρόγιαλο και πήρα ν᾽... |
| Οδ. 10.274 | Είπα, κι αφήκα πλοίο κι ακρόγιαλο και πήρα ν᾽ ανεβαίνω· | μα ως... |
| Οδ. 10.278 | ...Ερμής, καθώς στο σπίτι | σίμωνα πια, κι έμοιαζε νιούτσικο θνητό, τα μάγουλά... |
| Οδ. 10.279 | ...τα μάγουλά του | μόλις που χνούδισαν, κι η νιότη του στην πιο γλυκιά της... |