κι | Ομηρικά Έπη

Ιλ. 18.50	...γέμισε η σπηλιά η κρουστάλλινη, κι αυτές εδέρναν όλες \| τα στήθη τους·...
Ιλ. 18.54	...μου βαθιά καημούς και πόνους. \| Αλί κι αλί σε με την άμοιρη...
Ιλ. 18.56	...στους αντρειωμένους πρώτο, \| κι ως τρυφερό κλωνάρι ανάδωσε· κι εγώ,...
Ιλ. 18.56	...ως τρυφερό κλωνάρι ανάδωσε· κι εγώ, που ανάστησά τον \| σα ροδαμό που...
Ιλ. 18.61	...σπίτι του, να τον καλωσορίσω! \| Μα κι όσο ακόμα ζει και χαίρεται το φως του...
Ιλ. 18.62	...του γήλιου, πάντα \| τραβάει καημούς, κι ουδέ πηγαίνοντας μπορώ να τον...
Ιλ. 18.63	...πηγαίνοντας μπορώ να τον συντράμω. \| Κι όμως θα πάω να ιδώ το τέκνο μου, ποιά...
Ιλ. 18.64	...᾽χει πλακώσει, από τον πόλεμο μακριά κι ας μένει τώρα.» \|
Ιλ. 18.65	Είπε, και τη σπηλιά παράτησε, κι εκείνες δακρυσμένες \| ομάδι της...
Ιλ. 18.66	...δακρυσμένες \| ομάδι της τραβούσαν· κι άνοιγε της θάλασσας το κύμα \| τρογύρα,...