Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γενικός συμφραστικός πίνακας
Λημματικός τύπος: "σπίθα"
- ΑΝΑ ΕΠΧ00 00 0011 007να περπατώ κρατώντας | Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες. | (Και
- ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0001 326άγρυπνος τη βλέπω πάλ’ εμπρός μου. | Η σπίθα μου έγινε φωτιά, με καίει, με φλογίζει.
- ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0001 466στη μήτρα ν’ αφανίσεις; | Γιατί τη σπίθα, πὄμελλε τον κόσμο σου να κάψει, | ακόμη
- ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0002 284του φονιά είναι σιμά κι εγγίζει. | Σα σπίθα η Φρόσω επέταξε, κι εμπρός του γονατίζει.
- ΒΡΝ ΠΘΜ00 02 0008 003(II)και τη μορφή η χολή μου πρασινίζει | η σπίθα του ματιού σε χαιρετάει | να γένεται
- ΚΑΛ ΛΡΚ00 00 0007 021ε΄ | Βλέπω, βαθιά, μίαν σπίθα· | πλησιάζει· μεγαλώνεται·
- ΠΑΛ ΜΨΜ00 04 0001 004δαυλί στο πλάι | την τελευταία του σπίθα πετάει. | Κρατάω το μέτωπο σκυφτό στο χέρι·
- ΠΑΛ ΑΣΖ00 02 0001 014(β΄)δε γνώρισα· μόνο τη θλίψη· | και τη σπίθα του νου που μια φωτιά έχει γίνει. | ✳
- ΠΑΛ ΔΩΔ00 00 0006 075στην καρδιά σου την άδεια | για μια σπίθα, το βόγκο σου πάψε, | όσα γύρω σου βρεις
- ΠΑΛ ΦΛΟ00 02 0004 106και χριστιανοί κι ας λέγονται, μια σπίθα από την πίστη | των τσακισμένων είδωλων,
- ΠΑΛ ΦΛΟ00 02 0006 189σβηστή φωτιά για ν’ αναδώσει | και η σπίθα στη θολόσταχτη θαμμένη, και να γίνει
- ΠΑΛ ΠΟΜ00 03 0003 044παρθένα στην ολόλαμπρη μητέρα, | η σπίθα τη φωτιά να ξαναβρεί. | Ω θεία ορμή που
- ΠΑΛ ΠΟΜ00 03 0004 053του καθενός σας και όλων, | κι από μια σπίθα της φωτιάς του καθενός φωτιά ειναι,
- ΠΑΛ ΠΡΚ00 03 0002 034Αντρόγυνος τάχα είσαι; | Ποιός ξέρει! Σπίθα ποιού σβησμένου κόσμου, | πάλι φωτιά
- ΠΑΛ ΠΕΝ00 04 0013 010συντέλεια κόσμου. | —(Δε σβει μια σπίθα, | μια ζωή δε ρεύει.
- ΠΑΛ ΝΥΦ00 01 0044 003θάλασσα βογκάει μες στο κοχύλι, | στη σπίθα όλος ο θάνατος, εις μια ματιά όλ’ η χάρη,
- ΣΛΜ ΤΠΠ01 01 0015 012σαν λιανοτρέμουλη | σπίθα μικρή. | Όλα την έκραζαν,
- ΣΛΜ ΠΟΙ01 00 0008 017πατώντας του το χώμα, | αναγαλλιάζει η σπίθα του | και κατά σέ πηδά.
- ΣΛΜ ΛΑΜ01 01 0009 016αναγαλλιάζει | και κατ’ Αυτόν τη σπίθα της τινάζει. | 3
- ΣΛΜ ΕΛΠ01 01 0001 001μαύρο σαν του λαγού το αίμα, όπου η σπίθα έγγιζε κι εσβενότουνε· και με φωνή
- ΣΛΜ ΕΛΠ01 02 0008 003Μες στην ψυχή την αγρικά σα σπίθα στη φωτιά της. | Και συχνά του ’π’ η αράθυμη
- ΣΛΜ ΕΛΠ01 02 0014 ___ | Σπίθα μικρή και μακρινή σε φοβερό σκοτάδι. | *
- ΣΛΜ ΕΛΠ01 03 0012 005δίχως να ρίξουν δάκρυ· | και γγίζ’ η σπίθα τα μαλλιά και τα λιωμένα ρούχα·
- ΣΛΜ ΓΖΑ03 00 0005 9και εκοίταε τη μάχη, και η μυρία σπίθα οπού πετιέται ψηλά εγγίζει το φόρεμα της
- ΕΓΓ ΚΡΟ02 00 0033 012και οι φουβούδες: | μια μόνη σπίθα αρκεί για να φουντώσει το μεγάλο το κακό
- ΕΛΥ ΠΡΟ00 04 0005 152μιλιά της ευωδιάς της γης | Η ρίζα η σπίθα η αστραπή το σύννεφο | Σκάψιμο δίχως
- ΕΛΥ ΝΕΦ00 04 0005 020στην αμμουδιά που ρίγωνε ο αέρας | όλο σπίθα χρυσή απ’ τους φτερνιστήρες | να
- ΕΛΥ ΜΙΝ00 04 0006 004Ενώ τινάζεται ο κομήτης των μαλλιών της και μια σπίθα | Πέφτει μπροστά σου επάνω
- ΡΙΤ ΤΑΔ01 00 0001 112Απριλίων | και δε βρίσκω μια σπίθα | για ν’ ανάψω την αρχαία θερμάστρα.
- ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0005 405βιβλίο και η λάμπα. | Χάρισέ μου μια σπίθα απ’ τη φωτιά σου | που έκαιγε τα ξερά
- ΡΙΤ ΑΓΡ02 04 0001 129αχ, να φυσήξει δυο να βγάλει σπίθα η σιδερένια πέτρα σαν καψούλι | αχ, να φυσήξει
- ΡΙΤ ΑΓΡ02 05 0001 471— μηδέ ο στερνός μηδέ κι ο πρώτος. | Σπίθα τη σπίθα η αστραπή φωτίζει τα μπακίρια στο πατάρι
- ΡΙΤ ΑΓΡ02 05 0001 471ο στερνός μηδέ κι ο πρώτος. | Σπίθα τη σπίθα η αστραπή φωτίζει τα μπακίρια στο πατάρι
- ΡΙΤ ΕΞΔ10 00 0048 004πέτρα στην πέτρα | η σπίθα αυτή | σου φωτίζει τα χέρια
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 01 0001 181έστρωσε πλάκα απανεμιά | και μάζεψε τη σπίθα του ήλιου | που πριν χόρευε αναρίθμητη
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 04 0004 155αναβούιζε, θύρσος ζωντανός, | κι από τη σπίθα πὄκλειε φυλαγμένη | πυρωνόντανε όλος
- ΣΙΚ ΔΛΦ02 01 0001 097μπροστά στα μάτια Σου, την πνοή μου, | »σπίθα φυσώντας λιγοστή στο μυστικό Σου σπήλιο
- ΣΙΚ ΛΥΡ02 04 0010 065και της άγρυπνης καρδιάς μας | που, σπίθα ζωής μέσα στο χάος το παγωμένο, | παλεύει
