Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

  Γενικός συμφραστικός πίνακας

Λημματικός τύπος: "μυρωδιά"

Βρέθηκαν 264 εμφανίσεις [1 - 50]
ΒΡΤ ΜΝΗ02 00 0001 023ο σκληρός ερωτεμένος | άρπαξε τη μυρωδιά του | και την πήρε στα φτερά του;…
ΒΡΤ ΜΝΗ02 00 0003 052 την όμορφή σου μυρωδιά | ωσότου να τη χύσεις
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0001 122τη φύση | της άνοιξης την ομορφιά, τη μυρωδιά του ρόδου, | του φεγγαριού το φόρεμα,
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0002 046ερωτευμένη τη θωρεί, και με τη μυρωδιά της | της ρίχνει χαιρετίσματα και την
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0002 502Βλέπει το αίμα πὄσταζε, νιώθει τη μυρωδιά του | κι εξύπνησε περσότερο η δίψα στην
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0003 215απ’ το φόβο | και τη στερνή του μυρωδιά χύνει, σκορπάει στ’ αγέρι | σα να θυμιάτιζε
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0004 015θα τρέξουνε τόσες ψυχές απόψε. | Η μυρωδιά του εξύπνησε τη χήρα στο κρεβάτι, | τη
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0004 258στο λόγγο | από μακρά το πάτημα, τη μυρωδιά του λύκου, | κι ανατριχιάζει, σταματά
ΒΡΤ ΑΘΔ05 00 0003 023Εφαίνετ’ όλη η φύσις | λουλούδι χώρις μυρωδιά, κόρη γλυκιά, πανώρια, | οπού
ΒΡΤ ΑΝΔ06 00 0001 039το νεκρολίβανό σου | με των ανθών τη μυρωδιά και με το καρδιοχτύπι | του κόσμου που
ΒΡΤ ΕΠΓ06 00 0002 031κρυφή χαρά· | τώρα θ’ αρπάζουνε την μυρωδιά σου | τα νέφη κι ο άνεμος, που ’σαι
ΒΡΤ ΕΠΓ06 00 0004 029κι εκεί ψηλά θα ν’ ανεβεί, λουλούδι, η μυρωδιά σου… | Έλα να φύγομε μαζί… Ξάπλωσε
ΒΡΤ ΠΡΦ08 00 0002 061πουλί, | τ’ άστρο τ’ ασημομέτωπο, η μυρωδιά που χύνει | το γαλανό το κύμα σου, ω
ΒΡΤ ΑΝΕ09 02 0005 019με το χαιρετισμό σου, | και καθενός η μυρωδιά θα ’ναι για σε σημάδι | ότι κι εγώ
ΚΒΦ ΑΠΚ00 00 0027 029θα βρέξει | με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά. | ✳
ΚΒΦ ΚΡΜ00 01 0005 011δεν έχουν όρη· | και με της γης την μυρωδιά μονάχα θα μεθύσεις, | ολίγο αν μείνεις
ΣΧΤ ΣΦΡ01 00 0016 009είναι ακόμα καλοκαίρι | όμως μια μυρωδιά από θειάφι φράζει το χειμώνα | δεν έχει
ΣΕΦ ΜΘΣ00 00 0009 007Τα καραβόπανα δίνουν μόνο τη μυρωδιά | του αλατιού της άλλης τρικυμίας.
ΣΕΦ ΤΓΑ00 02 0005 φτερούγα, εκτός από μια πνιγερή μυρωδιά κυνηγιού, αποφάσισα να τον κοιτάξω
ΣΕΦ ΗΚΓ00 00 0004 002Λάδι στα μέλη, | ίσως ταγγή μυρωδιά | όπως εδώ στο λιόμυλο
ΣΛΜ ΜΠΑ01 00 0001 176το μιαρό της το ανάστημα | να χαρεί τη μυρωδιά. | 45.
ΣΛΜ ΛΑΜ01 01 0009 068Σα να ’χε μέσα θυμιατά σαράντα, | μυρωδιά λιβανιού τη συνεπαίρνει. | Πάντα με βία το
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0002 115η: λιγωμάρα από αδειανό στομάχι. | μυρωδιά από τσιπούρες· | ουφ!
ΕΓΓ ΚΛΕ01 00 0012 29(ii)και τη βαριά | κι επίμονη μυρωδιά | της μούχλας
ΕΓΓ ΕΤΠ01 00 0019 Όλος ο αγέρας πλημμύρισε με μια μυρωδιά σα βουρκάρι, που όλο κι εδυνάμωνε καθώς
ΕΓΓ ΑΕΛ01 00 0007 σύγνεφα σκόνης, ενώ μιαν έντονη μυρωδιά μπαρούτης απλώνεται παντού.
ΕΛΥ ΠΡΟ00 04 0001 019Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας που όσο παν κι
ΕΛΥ ΗΛΠ00 01 0012 019ανάμεσα στα σκέλια σου | Να παίρνει μυρωδιά | Κι η κοπελίτσα στην αντικρινή στεριά
ΕΛΥ ΑΞΕ00 02 0027 005Μην οι γύπες τα πάρουν κι αυτά * μυρωδιά και χιμήξουν! | Η καμπάνα
ΕΛΥ ΦΩΤ00 00 0002 της θαλάσσης Ύστερα μου ’ρθε η μυρωδιά της όλο φρέσκο ψωμί κι άγρια βουνίσια
ΕΛΥ ΜΟΝ00 00 0005 033κόκκινο | Για σένα σαν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή | Που βρίσκει μες στο σώμα και
ΕΛΥ ΡΩΤ00 05 0002 020Κάθε που το ’να γόνατο σηκώνει | μια μυρωδιά κανέλας με λιγώνει | Και κάθε που το
ΕΛΥ ΝΕΦ00 02 0009 002έρχεται η θάλασσα | κι είναι στη μυρωδιά της μέσα που το ψάρι αστράφτει | μάταια
ΕΛΥ ΝΕΦ00 04 0010 032γύρω σου τα σπίτια σπάνε | και μια μυρωδιά παππού και θείου | και φωσφόρου ξεχύνεται
ΕΛΥ ΝΕΦ00 06 0006 003δώσε της διάρκεια· μπορείς! | Από τη μυρωδιά του χόρτου από την πύρα του ήλιου
ΕΛΥ ΜΙΝ00 13 0003 063που ανεβοκατεβαίνουν, φτάνει μια μυρωδιά περιβολιού και θάλασσας.
ΕΛΥ ΟΞΩ00 00 0011 037μου καθώς | Το βράδυ πέφτει και μια μυρωδιά | Χόρτου που καίγεται ανεβαίνει αλλά
ΕΛΥ ΠΛΗ00 00 0051 Μην ακούτε τον Armstrong. Η μυρωδιά του φεγγαριού θα πρέπει να είναι κάτι
ΡΙΤ ΕΑΡ01 00 0001 127της παραφροσύνης | μια μυρωδιά βροχής που πέφτει | σε παγωμένα τζάμια εσπερινά
ΡΙΤ ΕΑΡ01 00 0001 854χρυσούς θάμνους των άστρων. | Μια μυρωδιά χόρτου νωπού και γιασεμιού | κυμάτιζε
ΡΙΤ ΕΜΒ01 00 0001 542μες στην ψυχή μας θα σταλάξει | η μυρωδιά ενός ρόδου | μια σταγόνα δροσιάς πάνω στα
ΡΙΤ ΜΑΖ01 00 0001 031πάνου απ’ την ξύλινη σκάλα. Η μυρωδιά του ανθόνερου | κι η μυρωδιά κοπανισμένης
ΡΙΤ ΜΑΖ01 00 0001 032σκάλα. Η μυρωδιά του ανθόνερου | κι η μυρωδιά κοπανισμένης ζάχαρης και μοσκοκάρυδου.
ΡΙΤ ΜΑΖ01 00 0001 311Τούτο το σφίξιμο δω πάνου στα μελίγγια. Η μυρωδιά του φαρμακείου. | Και μια
ΡΙΤ ΤΕΚ01 00 0001 085χείλη σου. Έχεις λοιπόν πυρετό; | Μια μυρωδιά οινοπνεύματος και κάμφορας μέσα στην κάμαρα ώς μέσα στη μνήμη.
ΡΙΤ ΤΕΚ01 00 0001 212του ίσκιου. | Στα ρουθούνια τους η μυρωδιά απ’ το καμένο πετσί μιας αστραπής | —
ΡΙΤ ΤΕΚ01 00 0001 291αποκοιμιέται στην καρέκλα της. Μυρωδιά χλωροφόρμιου. Το χλιαρό νυστέρι. | Ο πόνος
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0001 025ζεσταινόμαστε στον ήλιο. | Είναι μια μυρωδιά καινούριας χλόης | πάνου απ’ το
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0002 077οι ξωμάχοι τα τσακμάκια τους. | Η μυρωδιά του κάμπου ευώδιαζε τον ύπνο των περιστεριών.
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0005 022Το παίρνεις αργά κι ανασαίνεις | τη μυρωδιά του | τη μυρωδιά της αρρώστιας σου