Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γενικός συμφραστικός πίνακας
Λημματικός τύπος: "ηχεί"
- ΚΒΦ ΑΠΚ00 00 0012 011φωναί· κι εν τη ψυχή | η πρώτη ποίησις ηχεί | του βίου μας — ως μουσική, την νύκτα,
- ΚΒΦ ΑΠΚ00 00 0014 010κι εντός του δάσους του πυκνού λυγμός ηχεί. | Τους ευτυχείς οι άνθρωποι τιμώσι.
- ΚΒΦ ΚΡΜ00 01 0020 005κλαίει. | Ο θρήνος βοερός, βαρύς ηχεί. | Ψυχή
- ΠΑΛ ΠΡΚ00 02 0011 001Τ’ όνομά σου το ξένο κι αν αλλόκοτα ηχεί, | Τες, ω Τες Ντουρμπερβίλε, μουσική σου
- ΠΑΛ ΠΕΝ00 07 0003 123Στη νύχτα η παιδική φωνή της | ηχεί γοερά. Πίσω οι καλόγεροι, | σιγαλοψέλνοντας μαζί
- ΠΑΛ ΠΕΡ00 06 0002 011κοπελούδια! | Πουλί λαλεί, σάλπιγγα ηχεί. Και τη φωνή σου κάμε | λάλημα ή σαλπισμα,
- ΕΓΓ ΜΠΟ01 00 0001 091Στις θέσεις σας όλοι. Η σφυρίχτρα ηχεί!
- ΕΓΓ ΕΤΠ01 00 0026 026της νύχτας | και στο βλέμμα σου ηχεί η χαρά;
- ΕΓΓ ΑΤΛ01 00 0001 001πού πάμε; PAUL GAUGUIN | το καράβι ηχεί | το τρένο σφυρίζει
- ΕΛΥ ΤΠΣ00 00 0002 162σαν να ’ρχεται απ’ αλλού | γι’ αυτό και ηχεί παράτονα | μ’ ένα θυμητικό
- ΕΛΥ ΜΙΝ00 08 0013 012Αέναα να μεταδίδουν ότι | Λανθασμένα ηχεί μέσα στο σώμα ο πόνος | Και τον κίνδυνο —
- ΡΙΤ ΤΡΑ01 02 0003 011το μυστικό μας θησαυρό, κι όταν ηχεί | η βραδινή καμπάνα ανήσυχα σκιρτούμε.
- ΡΙΤ ΤΡΑ01 03 0002 069Μαρξ, εγερτήριο σάλπισμα η λαλιά σου ηχεί στην πλάση· | με οστά εργατών γίναν
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 01 0011 143στη σπηλιά σου ο στεναγμός μονάχα εσένα ηχεί | και στη φλέβα σου κρατάς τους
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 01 0015 084θ’ ανθίσεις, κι ο νεκρός παλμός γιορτής θα ηχεί καμπάνα. | Ω φίλε, αντίο· σα
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 02 0001 314το φως του Βορρά. | Το μήνυμα ηχεί | κι η νύχτα εβουβάθη,
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 03 0001 024(V)Θε μου, πόσο πικρά η καμπάνα ηχεί! | 6
- ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0005 492Φυλάξου απ’ τη φωνή μου | που ηχεί σ’ ένα τοπίο δίχως βάρος | με άσπρα λιθάρια με
- ΡΙΤ ΥΔΡ03 00 0001 1925βροχή, | να μην ηχεί | ούτε η σιωπή.
- ΡΙΤ ΑΤΟ03 00 0005 033σ’ ένα κωδωνοστάσιο απ’ αλάτι | που ηχεί μονάχη της σαν όνειρο στον αέρα· κάποτε
- ΡΙΤ ΓΔΚ03 00 0009 112σαλεύει ένα χαρτί. | Αχ, αχ, ωραία που ηχεί ένα αχ! | Μα πώς θα πούμε τη χαρά
- ΡΙΤ ΓΦΡ03 00 0001 0321½, 2½, 3½. Ίσως — ένα «ίσως» | που ηχεί σαν μια τομή σ’ ολόκληρο το χρόνο — | ένας
- ΡΙΤ ΧΕΙ06 00 0036 004κοιλώνονται· μέσα στο κοίλωμά τους | ηχεί με καθαρότητα η αοριστία του χρόνου και του δρόμου
- ΡΙΤ ΤΟΙ06 01 0028 005Έξω, στην υγρασία, ακούγεται το κουδούνι που ηχεί μες στο σπίτι. | Δεν είμαι εγώ
- ΡΙΤ ΘΥΡ06 00 0094 007ακορντεόν· η κιθάρα: μόνη. | Ωραία που ηχεί η μουσική στην οδό Νίκης, το δείλι,
- ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0006 323υγρασίας ή ένα μικρό κουδουνάκι | που ηχεί λίγο αργότερα. Πέρα, μια λάμψη — | μια
- ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0015 104κηροπήγιο | ή ένα κρυστάλλινο ανθογυάλι ηχεί από μόνο του και ξαφνικά σωπαίνει
- ΡΙΤ ΔΦΝ12 00 0001 200κι αυτό το ντιν και το έκτο κι ένατο ντιν ηχεί πολυσήμαντα | γιατί τα χέρια των
