Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

  Γενικός συμφραστικός πίνακας

Λημματικός τύπος: "τες"

Βρέθηκαν 322 εμφανίσεις [201 - 250]
ΣΛΜ ΠΡΦ01 00 0005 Βγαλμέν’ αστρί να μήν ειναι στου . . . . τες αγκάλες
ΣΛΜ ΤΑΕ01 01 0002 04(3.)αχ! σ’ έσταινα βασίλισσα στης γης τες ευτυχίες, | εν’ όλες τες δοκίμαζα κοιτώντας
ΣΛΜ ΤΑΕ01 01 0002 05(3.)στης γης τες ευτυχίες, | εν’ όλες τες δοκίμαζα κοιτώντας τη θωριά σου — | στην
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0003 003ένα κανάκι, κανάκι, το: χάδι, θωπεία. | τες αγκάλες μου ν’ ανοίξω | σαν αδέλφι να
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0003 033να το γιάνει. | Και ανεβαίνοντας τες σκάλες, | βλέποντας κάτι κρεμάλες: κρεμάλες,
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0004 036και περίλυπα ετηρούσαν, | γέρνοντας τες κεφαλές τους | και μιλώντας για δουλειές
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0004 196γιατ’ ευθύς θα λυτρωθείτε· | τες καδίνες * θα πετάξτε, | εις τη Ζάκυνθο ν’ αράξτε,
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 045που ’τανε της μητρός του. | * * * * τες γραφούλες | μέσα σε μια μικρό τσουφί, και
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 096* * * * στην υπνοφαντασιά μου | θωρώ τες τρίχες, τα μαλλιά και τες γραφάδες χάμου.
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 096μου | θωρώ τες τρίχες, τα μαλλιά και τες γραφάδες χάμου. | Τ’ όνειρο πρώτα
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 αυτά κάτι γραφές οπ’ είχανε πιτύχει, τες παίρνει ο φλάρης, τες κοιτά, κι ολίγο
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 είχανε πιτύχει, τες παίρνει ο φλάρης, τες κοιτά, κι ολίγο ξεροβήχει.
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 πινιατόρος, ανοιγοκλεί τα βλέφαρα, τες δύναμές της σφίγγει, και βγάνει
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 στ. 65-66 | Για τσ’ άλλες δυο χαλδαϊκές τες λέξεις έρχετ’ ώρα, ωστόσο Θέκελ τώρα
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Βάνει στα ζύγη εδώθε αυτούς κι εκείθε τες τριχούλες, και να ζυγιάζει αρχίνησε,
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 τσ’ αμάδες! Ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες. ]Κι ήτανε χάμου
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες. ]Κι ήτανε χάμου κι οι γραφές
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 ας σκούζει στο κριτήριο, κι εγώ τες παρεσιάζω
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Κι όποιος για τες γραφάδες πει πως ψέματα φωνάζω, ας σκούζει στο κριτήριο, κι
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 ας σκούζει στο κριτήριο, κι εγώ τες παρεσιάζω
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 εχτύπησα Και βλέπω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες! Όλα τα σήκωσα, κι
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 βλέπω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες! Όλα τα σήκωσα, κι αφού είδα η
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 αμάδες ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες. Τα σήκωσ’ όλα, κι
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες. Τα σήκωσ’ όλα, κι έπειτα που
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 οι γραφάδες. Εγέλασα για του όνειρου τες τόσες κουταμάδες, μα σκύφτοντας κατά
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 μα σκύφτοντας κατά τη γη ξανοίγω τες γραφάδες
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 τσ’ αμάδες! Ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες.
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Ξανοίγω χάμου τα μαλλιά, τες τρίχες, τες γραφάδες.
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 μάτι οπού τσιμπλιάζει και με χαμόγελο τες νιες εις το χορό κοιτάζει, κι ο
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 πλαστό χαμόγελο και φθονερό κοιτάζει τες νιες στη ζέστη του χορού με μάτι που
ΣΛΜ ΜΦΡ01 00 0001 019θυμούμενοι του κόσμου, | τες δυστυχιές μας, φως μου, | και κάθε συμφορά,
ΣΛΜ ΜΦΡ01 00 0002 014Το σιγό το κυματάκι | εις τες άκρες του φλοισβίζει | και το ανθοδροσοστολίζει
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 του ανθρώπου οπού απομακραίνει από τες ανησυχίες του κόσμου και με ειλικρίνεια
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 να μας είναι παράδειγμα για να τες αποφύγουμε, επέσαμε εις χειρότερα σφάλματα.
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 λοιπόν πρέπει να διδάξεις πρώτα τες ορθές λέξες.
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 Σοφολογιότατε, τες λέξες ο συγγραφέας δεν τες διδάσκει, μάλιστα τες μαθαίνει
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 τες λέξες ο συγγραφέας δεν τες διδάσκει, μάλιστα τες μαθαίνει από του λαού το
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 συγγραφέας δεν τες διδάσκει, μάλιστα τες μαθαίνει από του λαού το στόμα· αυτό
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 εφαντάσθηκε όμως ποτέ πως όσοι έχουν τες ίδιες λέξες έχουν τους ίδιους
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 όμως εις αυτούς, όπως διαφέρουν εις τες φυσιογνωμίες· και αν κατά δυστυχίαν του
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 Σ’ τούτο το στερνό φρόνιμα ομίλησες· τες λέξες όμως του λαού να
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 Πρέπει να τρέξουμε εις τες μορφές των ελληνικών λέξεων και να πάρουμε όσες
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 όσες ημπορούμε, και κάποιες από τες δικές μας, οπού δεν είχαν οι Παλαιοί, να
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 μας, οπού δεν είχαν οι Παλαιοί, να τες σύρουμε στην παλαιά μορφή.
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 από τον κόπον οπού έκαμες για να τες μάθεις, και επειδή παρατηρώ πως εσείς όλοι
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 γελώ για χρόνους. Το ίδιο πες για τες λέξες· η ευγένειά τους κρέμεται από την
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 κρέμεται από την τέχνη με την οποίαν τες μεταχειρίζεσαι.
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 ΠΟΙΗΤΗΣ | Κοιτάζω τες άσπρες τρίχες της κεφαλής σου. | ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 Αμή τί έχουν να κάμουν με τες λέξες; | ΠΟΙΗΤΗΣ
ΣΛΜ ΔΛΓ02 00 0001 όλα τα πράγματα του κόσμου, και τες γλώσσες ακόμα, και ησύχασε.