Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

  Γενικός συμφραστικός πίνακας

Λημματικός τύπος: "χαμογελώντας"

Βρέθηκαν 47 εμφανίσεις [1 - 47]
ΑΝΑ ΣΝΧ00 00 0004 012ψεύτικες παραστάσεις | Χαμογελώντας πάνω στα κρεβάτια, δείχνοντας την προσιτή οδό
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0001 425Έμεινε μόνος ο φονιάς. Πικρά χαμογελώντας | εκοίταξε το φίλο του, που φεύγοντας
ΒΡΤ ΦΡΟ03 02 0001 575στερνή βλασφήμια του Χριστού μας, | χαμογελώντας τρεις φορές έκαμε το σταυρό του
ΣΧΤ ΣΚΕ01 00 0001 013ανάποδα έγερνε | στο χάος χαμογελώντας το γαλάζιο | κι έπεφτε
ΣΧΤ ΕΚΤ02 00 0017 «Εντάξει», μου είπε χαμογελώντας,«φεύγετε επιτέλους, τα έξοδά σας είναι
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0004 189το χέρι σου τηρώντας | και σκληρά χαμογελώντας, | ετραγούδουνε: Ω φτωχοί,
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 τη στιγμή μια μικρή μύγα ψόφια. Χαμογελώντας * * * * * την πετάει και με
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Κάτ’ ευρήκε κι επέταξε κι είπε χαμογελώντας την κεφαλή κινώντας: «Τί
ΣΛΜ ΣΑΤ01 01 0005 Κατ’ ηύρε και το πέταξε πικρά χαμογελώντας και χάμου βρίσκεται μακριά
ΕΛΥ ΑΝΘ00 00 0003 005στον αέρα | Κάθε βροντή ένας άντρας χαμογελώντας άντικρυ | Στο θάνατο — κι η μοίρα
ΡΙΤ ΠΥΡ01 01 0001 024γλυκά να μου απαντά, | κι αχνά χαμογελώντας του, πάλι ν’ αποκοιμιέμαι.
ΡΙΤ ΤΑΔ01 00 0001 007για να περιπατείς τα βράδια | χαμογελώντας πλάι στην Ευρυδίκη | κάτω απ’ τους
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0001 105με πλατιά κι αδέξια βήματα | χαμογελώντας προς Εκείνον. | «Σου ’φερα —λες— ένα άσπρο
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0003 125γύρισαν απ’ τ’ άλλο τους πλευρό χαμογελώντας.
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0007 166κλάψεις | κι άκουγες όλες τις φωνές χαμογελώντας. | Δεν είχες τίποτα ν’ αποκριθείς
ΡΙΤ ΜΤΚ02 02 0007 027σε σχήμα καρτερίας και συγγνώμης | χαμογελώντας στη νοικοκυρίστικη ερημιά του δειλινού. Α, μητέρα,
ΡΙΤ ΓΤΚ02 00 0005 031στο δρόμο | καπνίζοντας ένα όνειρο, χαμογελώντας | πίσω απ’ τον καπνό — κρατώντας
ΡΙΤ ΓΤΚ02 00 0005 068ανοίγοντας τα χείλη οι προτομές, | χαμογελώντας μες στον ήλιο, | οι προτομές
ΡΙΤ ΓΤΚ02 00 0005 070χέρια των επονιτών, | οι προτομές χαμογελώντας, | τα ζήτω, οι πολυβολισμοί κι ο
ΡΙΤ ΓΤΚ02 00 0005 228ανάμεσα στα τρία παιδιά της, | χαμογελώντας πάλι η κυρα-Λένη ανάμεσα στον κόσμο
ΡΙΤ ΑΓΡ02 06 0001 325ωραίο παιδί χαμογελώντας στ’ όνειρο του κόσμου πάνου απ’ τις οροσειρές της
ΡΙΤ ΑΓΡ02 07 0014 029— δε φοράει τα παπούτσια του — | χαμογελώντας σοβαρά, έτσι ξυπόλυτος — είναι νωπό το τσιμέντο του υπόστεγου.
ΡΙΤ ΑΠΧ03 00 0001 035μιας γυναίκας που ονειρεύεται χαμογελώντας — η ματιά της, χαμένη στο βράδυ, θα
ΡΙΤ ΥΔΡ03 00 0006 384λουλούδια ήσουν και πάλι εσύ, | εσύ χαμογελώντας και γνωρίζοντας τη λύπη μας | ενώ
ΡΙΤ ΦΑΡ03 00 0001 319πατέρα του | κι εκείνος προχωρεί, χαμογελώντας ήσυχα, πιο πέρα απ’ την τυφλότητά του.
ΡΙΤ ΠΙΝ03 00 0006 007μακριά κι υπομονετικήν ακτίνα, | χαμογελώντας στον εαυτό της μες στο πορφυρό λυκόφως,
ΡΙΤ ΑΣΚ03 03 0022 006σακάκι του | — αυτός κοιτούσε αλλού χαμογελώντας τη μεγάλη απόσταση. | Ίσως, ψηλά,
ΡΙΤ ΑΣΚ03 08 0134 015άλλοι για έναν τρελό, κι άλλοι στοχάστηκαν χαμογελώντας πως κι οι τρεις τους | (η
ΡΙΤ ΔΛΦ04 00 0001 131παλικάρι | που τρίβει τα πόδια του χαμογελώντας, — το χαμόγελο διακρίνεται | σαν
ΡΙΤ ΤΝΓ06 00 0015 008τους | ενώ ο τραυματισμένος έδιωχνε χαμογελώντας μια μύγα απ’ τη μύτη του. | Επάνω
ΡΙΤ ΜΑΡ06 01 0050 008μένουν οι ίδιες σαν απορημένες | χαμογελώντας αναποφάσιστα σε κάποιο σταυροδρόμι
ΡΙΤ ΕΠΑ06 03 0004 014Κι όταν: «Εσύ», της είπαν, τότε εκείνη, διφορούμενα χαμογελώντας, | πρόσθεσε:
ΡΙΤ ΚΓΚ06 00 0009 005οι άλλοι κουλοί να τον κοιτάζουν ήσυχοι, χαμογελώντας, | δεμένοι απ’ τα τραπέζια
ΡΙΤ ΤΟΙ06 02 0074 008των δυο χεριών του στον αέρα και χαμογελώντας, | ενώ ο ήχος του κουδουνιού
ΡΙΤ ΘΥΡ06 00 0039 003ήσυχα, σταθερά, οριζόντια. Η γυναίκα κοιτάει χαμογελώντας· | πηδάει στην κουβέρτα
ΡΙΤ ΓΤΥ07 00 0002 013τη σκούφια του. Κι έτσι μονάχος | χαμογελώντας σε μιαν ύστατη αθωότητα, πρόσφερε
ΡΙΤ ΠΡΟ07 00 0033 002απ’ το χώμα. | Περιμένουν κι αυτά χαμογελώντας αόριστα. Το ’να τους χέρι | ερωτικά
ΡΙΤ ΠΘΛ07 00 0035 009Αυτός απαντούσε απ’ το πλάι χαμογελώντας.Ύστερα
ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0004 156χαμογελώντας με τα σκισμένα χείλια της στις πενταροδεκάρες που τις ρίχνουνε τα
ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0007 013ολιγαρκής όπως πάντα του, | άλλος χαμογελώντας διακριτικά πίσω απ’ τους δυο λεπτούς, σταυρωτούς ίσκιους
ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0014 391για τα συμφέροντα άλλων, κι όμως | χαμογελώντας μες στον ύπνο τους, παραμιλώντας, ροχαλίζοντας,
ΡΙΤ ΤΧΝ09 00 0001 131με τις καρφίτσες στα δόντια | χαμογελώντας προφυλαχτικά. Και στο ξήλωμα το ίδιο». Ο Γιάννης
ΡΙΤ ΑΝΤ12 00 0020 006την έφερε κάτω απ’ τη λάμπα και ψιθύρισε χαμογελώντας: | εγώ ξέρω να βήχω και ν’
ΡΙΤ ΦΡΚ13 00 0001 483✳ | Κι αυτός χαμογελώντας: Μήνυμα καλό — τους λέει. | Θάνατος είναι για σας και για
ΣΝΠ ΑΣΜ01 00 0006 037σιωπή κι η νύμφη | λευκή χρυσή χαμογελώντας αόριστα πότε λευκή | χρυσή επιμένοντας
ΣΝΠ ΝΥΑ01 01 0003 019αποσπάσματα. | Ένα φανάρι ξύνεται χαμογελώντας. | Η ώρα καθαρίζει τη γύμνια της
ΣΝΠ ΝΚΔ02 00 0001 013Έλα βρε Μάγδα, εκοίταζε, χαμογελώντας αόριστα, απούσα ολάκερη, κατάλαβα δε