Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Η χαρά του πολέμου
Η σκιά ενός Κλέφτη από τα περασμένα
|
[Στην ψευδώνυμη προδημοσίευση του 1925 το συγκεκριμένο ποίημα έχει τίτλο «Ο Καπετάνιος». Από τις διαφορές σημειώνουμε εδώ τις παρακάτω 8 στροφές που παραλείπονται μετά τον στίχο 60 στην οριστική έκδοση:] Μα ’ρθε και δίσεχτη χρονιά — μπαμπέση Αλή, κρυφέ φονιά, που μας πήρες στο κυνήγι κι όπου φύγει κι όπου φύγει. Ένας αφήνει τα βουνά και πέφτει και σε προσκυνά κι άλλος πάει στην Άγια Μαύρα να περάσει γέρα μαύρα. Άνεργη ζήση, που χωρίς ρεμούλα κι αίμα δεν μπορείς! Μόσκοβε, έλα με φρεγάδες!… Τούτη η άνοιξη, ραγιάδες!… Κι ήρθε το μήνυμα ταχιά: πρώτη σηκώθηκε η Βλαχιά! Και γελάσανε τα χείλη με τ’ αξό το καριοφίλι. Μα χύμηξε Τουρκιά πολλή και μες στο κάστρο αυτό μας κλει. Μα ψηλά βαστά η ψυχή μας, όσο η θάλασσα η δική μας. Μα τώρα μας την πήρε πια Αράπης απ’ την Αραπιά!… Θάνατε, κι αν σ’ αντικρίζω, μα στην πείνα ομπρός λυγίζω. Δεν είναι τρόπος για να βγεις, —ω, κάλεσμα της πέρα γης!…— Στερνό πήδημα να κάνεις πριν πιαστείς ή πριν πεθάνεις. [Μετά στον στίχο 64 στην οριστική έκδοση παραλείπεται η εξής στροφή από την προδημοσίευση του ποιήματος]: (δυνατά) Μα πρώτα πάμε κάτου στα παράθυρά του τα κλειστά: «Λόρδε! πριν να ξεψυχήσεις το μιστό να μας μετρήσεις!» |