Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Και ζω με την αφροντισιά και της συμπάθειας και του ψόγου, πετραρχικός, και με το Freud ψυχαναλυτικός, και σμίγει μες στα βάθη μου δαίμονας —αγαθός; κακός;— της κόρης το χαμόγελο, το φρίμασμα του αλόγου.
Το πλήρες κείμενο του ποιήματος δεν είναι διαθέσιμο λόγω πνευματικών δικαιωμάτων.
Αυτή η ενότητα δεν είναι διαθέσιμη.