Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Τ’ αηδονιού ξάφνου στέρεψε η βρύση, κλάψτε, λούλουδα, βόγκηξε, Απρίλη, μαυροφόρεσε το κυπαρίσσι, το φεγγάρι, θανάτου καντήλι.
5 Μα ο σβησμένος ολόγλυκος ήχος την καρδιά μου ήβρε μνήμα κι απλώθη, κι αναστήθηκε κι έγινε στίχος, και στον Όλυμπο υψώθη.
Το πλήρες κείμενο του ποιήματος δεν είναι διαθέσιμο λόγω πνευματικών δικαιωμάτων.
Αυτή η ενότητα δεν είναι διαθέσιμη.