Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Βηθεσδά
Φοβάσαι μήπως τη γαλήνη μού ταράξεις. Ποιά είν’ η γαλήνη; Δεν τη γνώρισα· μ’ εκείνη δεν έζησα, στης σκέψης τα γλυκά ή στης πράξης τα θολά, πουθενά δεν ήβρα τη γαλήνη. 5 Καμιά γαλήνη κι όσο ωραία σαν την κοιτάξεις, της θάλασσας ο αναπαμός, η αγιοσύνη, δεν είναι καθώς είναι η ταραχή που δίνει μέσα μου η χάρη σου μ’ όποιο όνομα αν την κράξεις. Άμποτε πάντα η ταραχή σου να με σφάζει! 10 Του αρχαίου θεού ο θυμός δεν είναι όταν προστάζει το κύμα, με την τρίαινα πράο και τ’ αγριεύει· είναι… είναι η ταραχή που του νερού τα ρείθρα συνταράζει στη Βηθεσδά, στην κολυμπήθρα που κατεβαίνει ο άγγελος για να γιατρεύει. |
