Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Πολύμνια
Εμένα η κυρά μου προστάζει η Πολύμνια να υψώνω τον ύμνο στα πάντα του κόσμου, στον ήρωα, στο σκλάβο, στη σκέψη, στ’ αγρίμια, στου κόσμου τα πάντα που δείχνοντ’ εμπρός μου 5 στη λάσπη του δρόμου, στου ναού το λιβάνι με κάποιου ανυπόταχτου πόνου στεφάνι. Εμένα η Πολύμνια προστάζ’ η κυρά μου να ψέλνω στη χάρη της όλους τους ήχους, και μ’ όσα είν’ ο νους μου και μ’ όσα η καρδιά μου 10 και μ’ όσα είν’ η σάρκα να πλάθω τους στίχους, και μέσ’ απ’ της άυλης Ιδέας τα παλάτια γυρνώ στα παιδάκια, στα ρόδα, στα μάτια. 1907
|
