Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
71
Γλυκοχαράζει, ξημερώνει, ω! κοίτα. Τινασμένη στο φως προς τον αιθέρα φαρμακερή της σκέψης μου η σαΐτα μερεύει, ταξιδεύει, περιστέρα. 5 Το κακό μες στης νύχτας τη φοβέρα που για να με στραγγίξει με αποζητά, τραβιέται. Η μέρα ελπίδα χρυσοχέρα, Σ’ αγαπώ, σε προσμένω, Μαργαρίτα! Μα το φως πέφτει και αναβαίνει αγάλια 10 αγάλια από τον άδη το σκοτάδι και το κακό με το σκοτάδι ομάδι. Μες στα σύγνεφα μες στα ροδοκάλλια του ηλιογερμού κι εγώ συγνεφοσβηέμαι· δε σε προσμένω. Και σε καταριέμαι. |
