Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Τάφοι
Ελένη Σ. Λάμαρη, 1878 ‒ 1912. Ποιήτρια και μουσικός. Επέθανε με τους φριχτότερους πόνους στο σώμα και με τη μεγαλύτερη γαλήνη στην ψυχή. ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ |
Πόση ησυχία δωπέρα βασιλεύει! Οι τάφοι λες κι αυτοί χαμογελούνε, ενώ με κεφαλαία σιγά μιλούνε οι νεκροί γράμματα, βαθιά στα ερέβη. 5 Αποκεί, στην καρδιά μας που ειρηνεύει, με απλά θέλουνε λόγια ν’ ανεβούνε. Μα το παράπονο, ή ό,τι κι αν πούνε, —τόσο έφυγαν μακριά— δε χρησιμεύει. Είναι όλος, νά, διασταυρωμένα δύο 10 ξύλα ο Μαρτζώκης. Νά ο Βασιλειάδης, ένα μεγάλο πέτρινο βιβλίο. Και μια πλάκα στη χλόη μισοκρυμμένη —έτσι τώρα τη συμβολίζει ο Άδης— νά η Λάμαρη, ποιήτρια ξεχασμένη. |
