Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Αφιέρωμα
Ασημένιο το μέτωπο. Και ωραία τα μάτια σου εφωσφόριζαν γαλάζα. Το πιάνο καθώς άνοιγες, δυο νέα τριαντάφυλλα τρεμίζανε στα βάζα. 5 Μα οι κρόταφοί σου ρόδα πλέον ωραία. Επάλευαν τα χέρια σου, εκερδίζαν· τα πλήχτρα υποχωρούσανε· τις νότες, τη μελωδία σαν έπαθλο εχαρίζαν. Ακούαμε. Και τα αισθήματα, δεσμώτες 10 που την ελευτερία τους εκερδίζαν. Δεν θυμούμαι καλά, περάσαν χρόνια, πως είχες όμως λέω και τραγουδήσει· εξόν αν εκελάδησαν αηδόνια. Λάλο ή βουβό, το χείλο σου είναι βρύση, 15 ελάφια κουρασμένα εμέ τα χρόνια. Η πεταλούδα πάντα θα πετάξει αφήνοντας στα δάχτυλα τη γύρη. Θρόισμα το αντίο, το χέρι σου μετάξι, κι εχάθηκες. Από το παραθύρι 20 η πεταλούδα πάντα θα πετάξει… |
