Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Μετάφραση του τεμαχίου του Μεταστάσιου]
Vo solcando un mar crudele
|
Σε σκληρότατη θάλασσα τρέχω και πανάκι και ξάρτι δεν έχω και το πέλαο μουγκρίζει φριχτά. Η γλαυκότατη του αιθέρος μαυρίζει, 5 η φωνή των ανέμων σφουρίζει, λείπει η τέχνη και δε με βοηθά. ’Μέ τον άθλιον η Τύχη με παίρνει κι όθε θέλει η προδότρα με σέρνει, καθώς φεύγει, και δε με κοιτά. 10 Η αθωότη μ’ απόμεινε μόνη, την αισθάνομαι μέσα στα στήθια, αλλ’ αντί να μου φέρει βοήθεια, με συντρίβει, με πνίγει σκληρά. |
| [Pietro ] |
