Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[12]
Και βλέπω πέρα τα παιδιά και τες αντρογυναίκες γύρου στη φλόγα π’ άναψαν, και θλιβερά τη θρέψαν μ’ αγαπημένα πράματα και με σεμνά κρεβάτια, ακίνητες, αστέναχτες, δίχως να ρίξουν δάκρυ· 5 και γγίζ’ η σπίθα τα μαλλιά και τα λιωμένα ρούχα· γλήγορα, στάχτη, να φανείς, οι φούχτες να γιομίσουν. |
|
___ |
| στ. 2-4 |
| Του κειμένου η γραφή είναι από το στόμα του ποιητή· τα χειρόγραφα έχουν: * |
|
γύρου στη φλόγα π’ άναψαν και την ετριγυρίσαν
κοιτάζουν δίχως κίνημα, κοιτάζουν δίχως δάκρυ, τ’ αγαπημένα πράματα και τα σεμνά κρεβάτια. |
| * |
| στη φλόγα μέσα π’ άναψαν και την ετριγυρίσαν |
| * |
| και μες στη φλόγα, π’ άναψαν με τα δικά τους χέρια
κοιτάζαν δίχως κίνημα, κοιτάζαν δίχως δάκρυ |
| * |
| ακίνητες, αδάκρυτες, κοιτώντας, μελετώντας |
| * |
| κοιτώντας μέσ’ ακίνητες, αδάκρυτες κοιτώντας. |
