Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Από τα «Squarci di un poemetto in morte di un giovine poeta»; *]
στ. 64-65 Κι έφθασε και το πέλαγο εθεωρούσε αχνή, και με το χέρι έπαιρνε κύμα ―
εγελούσε κι ο ποιητής ευχαριστούσε στ. 73-75 Ξάφνου χορδή γλυκύφωνη που κόβει της λευκής της νυκτός βαθιά γαλήνη — Η γυναίκα * πιασμένη από τον έρω μονάχη την ακούει και λαχταρίζει |
| ____ |
| ]* Η νεότης |
στ. 67-69 Η λαχτάρα της ζωής κάνει τα μάτια να λαγγεύουν στον ήλιο που τα φεύγει στ. 53-54 Την πρώτη μέρα που ανοίγει το ρόδο την πρώτη μέρα που πέφτει το χιόνι στ. 55-57 Πρώτος εγώ ψηλά ψηλά στον έρημον αιθέρα το φτερούγισμα ακούω και τ’ ακλουθάω. |
