Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Προς τον κύριον Λοδοβίκον Στράνη]
Λίγα γιούλια εγώ σού στέρνω και στο σπίτι σου τα σπέρνω, εις το οποίον ήλθε η Θεά, οπού ονόμασαν Υγειά. 5 Ροδοδάχτυλα τα χέρια και τα μάτια ωσάν αστέρια· έχει μάγουλο ωσάν μήλο· με χαμόγελο το χείλο, οπού δίνει ένα φιλί 10 και ξανάρχεται η ζωή. Αλλά πώς συχνά συχνά η ομορφότατη Θεά με το μάτι το γλυκό κοιτάει θάλασσα, ουρανό; 15 Εκατάλαβα γιατί· α! την ώρα καρτερεί να σε πιάσει από το χέρι να σε πάει και να σε φέρει. |
