Ιστορία και Λογοτεχνία

Αναζήτηση

Αναζήτηση στα περιεχόμενα της λογοτεχνίας στον ιστορικό χρόνο

Αλή Πασάς Τεπελενλής

Βουρνάς Τ., Αλή Πασάς Τεπελενλής. Τύρρανος ή ιδιοφυής πολιτικός;, Αφοί Τολίδη, Αθήνα 1978, σ.57-59.
  • Αλή Πασάς και κυρά Φροσύνη → Ιστορία

«Κι’ ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν απελπισμένος στα Σουλιώτικα βουνά, ένα γεγονός, στις αρχές του 1801, συγκλόνισε τα Γιάννενα και τη γύρω περιοχή, ο πνιγμός στη λίμνη των Ιωαννίνων 17 γυναικών και ανάμεσα τους και της κυρά Φροσύνης, της ωραιότατης ανεψιάς του δεσπότη της πόλης Ιερόθεου Γκάγκα. […]

Όμορφη και φανταχτερή όπως ήταν από πολύ μικρή, την πάντρεψαν γρήγορα μ' ένα Γιαννιώτη έμπορο στη Βενετία, επειδή κινδύνευε ν' αρπαγεί για το χαρέμι του Αλή. από το γάμο της αυτό απόκτησε δυο παιδιά.

Επειδή όμως οι δουλειές του αντρός της τον κρατούσαν τον πιο πολύ καιρό στη Βενετία, η όμορφη Φροσύνη έμενε μόνη στα Γιάννενα. Κι’ ο πειρασμός τη διπλάρωσε με τη μορφή του Μουχτάρ πάσα, του ωραίου γιου του Αλή. Γρήγορα έγινε ερωμένη του Μουχτάρ. Αλλά στην παράνομη αυτή σύζευξη δεν συμφωνούσε ο Αλής. Κι' όταν ο Μουχτάρ, επικεφαλής στρατιωτικής δύναμης, έφυγε από τα Γιάννενα, o Αλής βρήκε την ευκαιρία να διπλαρώσει την όμορφη Φροσύνη.

Νύχτα κίνησε από το παλάτι του με τη συνοδεία του αρχιαστυνόμου του Ταχήρ και λίγων συνοδών κι’ έφτασε κρυφά στο σπίτι της Φροσύνης. Χτύπησε την πόρτα, κανένας δεν απάντησε από μέσα. Όμως αυτός ήξερε καλά πως η Φροσύνη ήταν στο σπίτι. Και έδωσε εντολή να παραβιάσουν την πόρτα.

Μπήκαν μέσα. Σκοτάδι. Άναψεν ένα φανάρι και τότε ψάχνοντας το σπίτι, βρήκαν τη Φροσύνη κατατρομαγμένη να 'χει κουρνιάσει σαν πανικόβλητο πουλί στην κρεββατοκάμαρά της.

O Aλής δεν την αγρίεψε. Με λόγια χαδιάρικα και τρυφερά προσπάθησε να την καθησυχάσει. Κι' όταν ο μεγάλος τρόμος της καταλάγιασε τής είπε να μη τον φοβάται γιατί αυτός την αγαπά και θα την πάρει κοντά του.

Η γυναίκα τον απόκρουσε κατηγορηματικά. Όχι, με κανένα τρόπο δεν τον ήθελε. Η άρνησή της δαιμόνισε τον Αλή και ευθύς δίνει τη διαταγή να την πιάσουν και να τη ρίξουν στη φυλακή. Μαζύ της φυλάκισε και άλλες δεκάξη κοπέλλες με τη κατηγορία ότι όλες ασκούσαν την πορνεία και επομένως ήταν επικίνδυνες για τα ήθη.

Σε λίγες μέρες πέρασαν από τυπική δίκη και καταδικάστηκαν και οι δεκαεφτά σε θάνατο δια πνιγμού στη λίμνη των Ιωαννίνων. Και μια ζοφερή νύχτα τις έπνιξαν. Η κυρά Φροσύνη ρίχτηκε πεθαμένη στη λίμνη γιατί καθώς την πήγαιναν πέθανε από συγκοπή.

Αυτή η φοβερή υπόθεση έχει και άλλη εκδοχή: δεν ήταν ο έρωτας του Αλή που την οδήγησε στο θάνατο αλλά η εκδίκηση της γυναίκας του Μουχτάρ. Λένε πως αυτή είχε ένα δαχτυλίδι, που της το πήρε ο Μουχτάρ και το χάρισε της Φροσύνης. Το είδε κάποτε η χανούμισσα στο δάχτυλο της Φροσύνης και φρένιασε από ζήλεια. Και παρακάλεσε τον πεθερό της να την πνίξει, όπως και τόκανε αυτός για χατήρι της νύφης του.

Ωστόσο ο λαός συγκινήθηκε βαθιά για τον άδικο θάνατο της Φροσύνης. Και ο χαμός της πέρασε και στο δημοτικό τραγούδι: «Τα μάθατε τι γίνηκε στα Γιάννενα, στη λίμνη; Πνίξανε τις δεκαεφτά με την κυρά Φροσύνη. Χίλια κοντάρια ζάχαρη να ρίξουνε στη λίμνη για να γλυκάνει το νερό να πιει η κυρά Φροσύνη».