Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαϊκής Λυρικής Ποίησης

Επιμ. Σωτήρης Τσέλικας

ΤΥΡΤΑΙΟΣ

απ. 4 West

Φοίβου ἀκούσαντες Πυθωνόθεν οἴκαδ᾽ ἔνεικαν
μαντείας τε θεοῦ καὶ τελέεντ᾽ ἔπεα·
ἄρχειν μὲν βουλῆς θεοτιμήτους βασιλῆας,
οἷσι μέλει Σπάρτης ἱμερόεσσα πόλις,
5 πρεσβυγενέας τε γέροντας· ἔπειτα δὲ δημότας ἄνδρας
εὐθείαις ῥήτραις ἀνταπαμειβομένους
μυθεῖσθαί τε τὰ καλὰ καὶ ἔρδειν πάντα δίκαια,
μηδέ τι βουλεύειν τῆιδε πόλει ‹σκολιόν›·
δήμου τε πλήθει νίκην καὶ κάρτος ἕπεσθαι.
10 Φοῖβος γὰρ περὶ τῶν ὧδ᾽ ἀνέφηνε πόλει.

Τον Φοίβο οι απεσταλμένοι όταν άκουσαν,

στην πατρίδα τους έφεραν του θεού τη μαντεία

και τα θεία του λόγια.

«Τις αποφάσεις να παίρνουν οι θεοτίμητοι άρχοντες,

που έχουν την έγνοια της ολολάτρευτης Σπάρτης,

και οι γέροντες όσοι πρωτότοκοι ήταν.

Και μετά οι πολίτες,

με τους δίκαιους νόμους πράττοντας σύμφωνα,

τα σωστά ν᾽ αποδέχονται και να πράττουν τα δίκαια,

χωρίς τα ανάκατα να προτείνουν στην πόλη·

και το λαό η δύναμη ν᾽ ακολουθά και η νίκη».

Έτσι ο Φοίβος για την πόλη καθόρισε.