ΑΝΑΚΡΕΩΝ
απ. 358 Page
σφαίρηι δηὖτέ με πορφυρῆι |
Σφαίρα κόκκινη και πάλι ο Έρωτας ο χρυσομάλλης ρίχνοντάς μου, με την κόρη, που έχει κεντητά πασούμια, με παρακινάει να παίζω. Όμως τούτη —επειδή κι είναι από την καλοχτισμένη Μυτιλήνη— κοροϊδεύει τα μαλλιά μου —γιατί είναι άσπρα— κι άλλον χάσκοντας κοιτάζει. |
Πάλι μου ρίχνει το πορφυρένιο τόπι ο χρυσομάλλης Έρωτας και με προκαλεί να παίξω με μια μικρή που φορά πλουμιστά σαντάλια. Αλλά αυτή —κρατάει, βλέπεις, από την καλοχτισμένη Λέσβο— ειρωνεύεται τα άσπρα μαλλιά μου και κοιτάει με ανοιχτό στόμα κάποιον άλλο. |
Πάλι ο Έρωτας με τα χρυσά μαλλιά πορφυρό ρίχνοντάς μου τόπι με προσκαλεί να παίξω με μια νέα με πολύχρωμα σανδάλια. Αυτή όμως —είναι, βλέπεις, από τη Λέσβο με τα αρχοντικά της σπίτια— καταφρονεί τα μαλλιά μου, που είναι άσπρα, και ρίχνει ματιές σε μιαν άλλη κοπέλα. |
