ΑΛΚΑΙΟΣ
απ. 283 Lobel-Page
καιν[.]ων.υν̣[]ν[
κἀλένας ἐν στήθ[ε]σιν [ἐ]πτ[όαισε
παῖδά τ᾽ ἐν δόμ[ο]ισι λίποισ’ [ἐρήμαν
]πιε. .μανι[
πόλ]λα δ᾽ ἄρματ᾽ ἐν κονίαισι [
]. . .[. . . .]υς.[ |
…και της Ελένης την καρδιά συντάραξε στα στήθη, και τον Τρώα τον άπιστο μες στο καράβι ακλούθησε στο πέλαγο ξεφρενιασμένη.
Κι αφήκε το παιδί της και του αντρός της την καλόστρωτη κλίνη, από (της Διώνης) την κόρη και του Δία σπρωγμένη να χαρεί την (ξένη) αγάπη.
Κι (ο Πάρης) ήπιε απ᾽ το κρασί της τρέλας, και πλήθος αδερφούς του η γης η μαύρη της Τροίας εδέχτη, που στον κάμπο επέσαν για την Ελένη.
Και μες στον κουρνιαχτό συντρίμμια εγίναν πλήθος αμάξια, πλήθος αστρομάτες (Τρώες) πατηθήκαν κάτω απ᾽ του Αχιλλέα (του άγριου το αμάξι). |
Κι έκαμε την καρδιά της Αργίτισσας Ελένης να φτεροκοπήσει μες στα στήθη της· ξελογιασμένη από τον Τρωαδίτη που πρόδωσε τον ξένο του, μπήκε σ᾽ ένα καράβι μαζί του και διάβηκε τη θάλασσα, αφήνοντας έρημο το παιδί της στο παλάτι και του άντρα της το πλουσιοστόλιστο κρεβάτι, μια και η καρδιά της την έπεισε να υποχωρήσει στον έρωτα, εξαιτίας του γιου της Διώνης και του Δία […] Πολλούς από τους αδερφούς της τους κρατεί το μαύρο χώμα, αφού για το χατίρι της έπεσαν στον τρωικό τον κάμπο, και άρματα πολλά είναι ριγμένα στη σκόνη … και πολλοί μαυρομάτηδες άντρες κείτονται τώρα ανάσκελα, καταπατημένοι, ενώ ο θεϊκός Αχιλλέας απολάμβανε το φονικό.] |
