μυρτόκλαδο στα χέρια της κρατώντας

κι όμορφο ανθό τριανταφυλλιάς, χαιρόταν.

……………………….

και τα μαλλιά της

τους ώμους τής σκεπάζαν και την πλάτη.

……………………….

με μυρωμένη κόμη

και στήθος μυρωμένο, που και γέρος

θα τα ποθούσε ακόμη.

Μυρτιάς κλωνί στο χέρι εκράτει κι έπαιζε,

κι ένα ρόδο πανέμορφο·

χυμένα

τα μαλλιά της ώμους και πλάτες σκέπαζαν.

Μοσκοβολούσαν τα μαλλιά απ᾽ τα μύρα

και τα στήθη – ποιος δε θα τρελαίνονταν,

και γέρος να ᾽ταν!

Ένα κλωνάρι από μυρτιά κρατώντας

και ρόδο ωραίο, χαιρόταν· τα μαλλιά της

της ίσκιωναν τους ώμους και τις πλάτες.