ΑΛΚΑΙΟΣ
απ. 6 Lobel-Page
τόδ᾽ αὖ]τε κῦμα τὼ π[ρ]οτέρ̣[ω †νέμω
[]. .[. .].[
καὶ μή τιν᾽ ὄκνος μόλθ[ακος ἀμμέων
καὶ μὴ καταισχύνωμεν [άναλκίαι |
στ.7-16 . . . όσο ταχιά του καραβιού μας τα τοιχώματα, εμπρος, να δυναμώσουμε, σ᾽ απάνεμο να δράμουμε λιμάνι.
Λιγοψυχιά γυναίκεια μη κανέναν κρατήσει· τι ολοφάνερο συμφέρο μέγα· και των παλιών το λόγο θυμηθείτε μου· «σήμερα αντρείος καθείς πρέπει να δείξει».
Ω! Μ᾽ αναντρίαν ας μην καταντροπιάσουμε τους ευγενείς πατέρες μας που τώρα κάτου απ᾽ το χώμα κείτονται και τούτη (στα χέρια μας) την πόλη (έχουν αφήσει). |
στ.9-14 ... κι ας μην αφήσει κανείς μας να τον κυριέψει ο φόβος που παραλύει· γιατί έχουμε μεγάλο έργο μπροστά μας. Θυμηθείτε τον προηγούμενο μόχθο μας. Τώρα, ας δειχτεί ο καθένας σταθερός κι ας μην ατιμάσει με τη δειλία του τους ευγενείς προγόνους μας που βρίσκονται στο χώμα… |
