[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Στάθης Κουτσούνης
Ελένη
στον Τάσο Γαλάτη
Καθόταν μόνη στον κοιτώνα
η ακόλαστη σάρκα της συντηρούσε τη μνήμη
και στο μυαλό της έρχονταν
σκηνές από τον πόλεμο
παλικάρια που πέσανε για χάρη της στη μάχη
ήρωες που λιώνανε για ένα άγγιγμα
για μια ματιά της
της άρεσε κι ο Πάρις κι ο Μενέλαος
και τόσοι άλλοι Τρώες και Έλληνες
τώρα καθώς κοιτάζεται γυμνή στον καθρέφτη
ξελιγωμένη απ’ τη λαγνεία
που βράζει αμείωτη στο κορμί της
βλέπει τις ρυτίδες σαν τύψεις
για τους εραστές που πόθησε
μα δεν την κλέψανε
και ξεσπάει σε λυγμούς
όταν φαντάζεται πόσες ακόμη Τροίες
θα μπορούσε η αχαλίνωτη
μανία της να κουρσέψει
Στάθης Κουτσούνης. 2004. Η τρομοκρατία της ομορφιάς. Αθήνα: Μεταίχμιο.
